برشت توی این اثر به خوبی با زبان طنز شرایط حکومت نازی ها و آلمان هيتلری رو پیش بینی میکنه و هشدار میده. ۱۰ اپیزود که به شدت جذاب و ترسناکه.
        

          از لحاظ فرمی این یکی از جالب‌ترین نمایشنامه‌های برشت و به‌طور کلی یکی از جالب‌ترین نمایشنامه‌هایی که تا به حال خوانده‌ام بود. در واقع ۲۴ نمایش تک‌پرده‌ای است که هرکدام برشی از زندگی افراد بسیار مختلفی را به‌ تصویر می‌کشد که وجه اشتراک‌شان بودن در زمان و مکان واحدی است. واقعیتش آن‌قدر از نازیسم و فاشیسم و به قول برشت ترس و نکبت‌های آن دوران خوانده و شنیده‌ایم که کمی دیگر دلم به هم می‌خورد از آثار این چنینی، اما جادوی برشت در این است که حتی داستان‌های تکراری را چنان انسانی بازگو می‌کند که خواه ناخواه جهان‌شمول می‌شوند و در هر زمان و مکانی می‌توانی بالاخره نقطه‌ی اتصالی با آن‌ها پیدا کنی. و راستش بیشتر روایت‌هایی که از جنگ جهانی دوم خوانده و شنیده و دیده‌ایم، کمابیش شبیه به هم‌اند، اما جالبی این نمایشنامه این بود که به برخی جنبه‌ها، به برخی سرگذشت‌ها اشاره کرده بود که پیش از این به آن‌ها فکر نکرده بودم و در میان این ۲۴ نمایشنامه‌ی تک‌پرده‌ای چندتا در ذهنم بسیار پررنگ ماندند: صلیب گچی، قضاوت، زن یهودی، جاسوس، کمک زمستانی و دو نانوا.
        

          در این کتاب با 24 نمایشنامه ی کوتاه سر و کار داریم که همه در مورد اوضاع و احوال آلمان در هنگامه ی به حکومت رسیدن هیتلر هست. چندتا نمایشنامه ی شاهکار داره و بقیه هم اکثرا قابل قبول هستند. قلم گزنده ی برشت هم که بر همگان هویداست. همیشه موقع خوندن آثاری در مورد رژیم های دیکتاتوری به این نتیجه میرسم که اینکه اسم حکومت چیه و بر چه اساس خودش رو محق میدونه که حکومت کنه، هیچ تاثیری در مدل و ظلم و ستمی که روا داشته میشه نداره. برای همینه که افرادی که تحت یک حکومت دیکتاتوری زندگی کردن همیشه با خوندن سرگذشت و اوضاع و احوال مردم در دیگر رژیم های دیکتاتوری با اونها همذات پنداری میکنن. فقط کافیه اسم رایش سوم و یک سری اسم خاص رو توی کتاب تغییر بدی تا ترس و نکبت یک جای دیگه رو بخونی.ه