همین تازگی مدرسه ی جدیدم را شروع کرده ام. مدرسه ای می گویم و مدرسه ای می شنوی. همین قدر بگویم که اینجا پر است از خرخوان ترین آدم هایی که توی عمرم دیده ام.
از آن طرف هم بابا و مامانم ویر درس و مشق و تست زنی و کلاس های فوق برنامه برای من گرفته اند. واقعا برایم کابوس شده. باز جای شکرش باقی است که دوست جدیدم، مدی، کمک می کند. مدی می گوید بابا و مامان خودش هم این جوری بوده اند تا بالاخره توانسته تربیتشان کند. راست تمام پدر و مادرها باید تربیت بشوند. مدی توی این کار خیلی وارد است.