علیرضا قزوه که آن روزها هم جوانتر بود و هم ملاحظات امروز را نداشت؛ بعضی اشخاص، رفتارها و مسائل روز جامعه را در این شعرها به نقد کشیده بود که حرف خیلی ها بود و البته چاشنی طنز آن را خواندنی تر کرده بود.
آن روزگار شعرهایی از این کتاب در روزنامهٔ اطلاعات چاپ می شد و ما هم که دانشجو بودیم و کله مان داغ بود؛ گشتیم و اصل کتاب را که تازه چاپ شده بود، پیدا کردیم. خریدیم و بردیم سر کلاس!...
و البته کتاب را از ما دزدیدند! و تا چاپ بعدی برسد، خمار آن شعرهای انتقادی بودیم و از بریده‌های روزنامهٔ اطلاعات استفاده می کردیم.
چاپ دوم که رسید، در صبحگاه عمومی مرکز تربیت معلم، شعرها را می خواندیم و همه خوششان می آمد. یاد باد آن روزگاران یاد باد!
بعد عزیزان مسئول دوستانه و با محبت (واقعا) پس از تذکر به ما، کتاب را یکی دو ماهی توقیف کردند تا خودشان بخوانند و بعد با اصرار ما آزادش کردند.
شعرهای جالبش که بارها برای دیگران می خواندیم:
- مولا ویلا نداشت
- از نخلستان تا خیابان
- ...
        

          شعر اعتراض و عدالت خواهی
        

          مجموعه ای که شعرهای سپید آن از شعرهای کلاسیکش معروفتر شد. عالی.
        

          شاید با جنس شعرهای علیرضا قزوه آشنا باشین
اشعار کتاب نخلستان تا بیابان بیشتر سبک نیمایی دارن و رنگ وبوی سیاسی دارن..
از اشعار شهدایی هم میتونید لذت ببرین...