پیش از این امپریالیسم به دنبال مواد خام ارزان قیمت، نیروی کار استثمار شده و کنترل بازار جهانی بود. امروزه به دنبال بشری است که چیزی برای او اهمیت نداشته نباشد.

-آیا هیچ وقت خواسته اید که خلبان شوید؟ -حالا نوبت اوست که بخندد زیرا من درست حدس زده ام. -من خدمت سربازی خود را در نیروی هوایی واقع در پایگاه Le Bourget می‌گذراندم . نزدیکی‌های پاریس یک کارخانه ی خانوادگی وجود داشت. کارخانه مشهور قرقره‌سازی پنبه‌ی کارتیه برسون! بنابراین آنها می‌دانستند که من پسر بچه‌ی یک بورژوا هستم. مجبور بودم محوطه‌ی بیرونی آشیانه‌های هواپیماها را جارو بکشم پس از آن باید یک فرم را پر میکردم آیا میخواهم افسر شوم؟ نه تحصیلات عالیه؟ من نوشتم هیچ کدام زیرا دوره لیسانس را نگذرانده بودم. اولین برداشت من از خدمت سربازی چه بود؟ من با دو خط نقل قول از ژان ککتو پاسخ دادم: خود را زیاد به زحمت نیانداز آسمان متعلق به همه‌ی ماست ... من فکر کردم به این ترتیب علاقه‌ام را به خلبانی بیان کنم. من توسط افسر فرمانده احضار شدم و از من پرسید که معنای این مزخرفات چیست. من جواب دادم که نقل قولی‌ست از ژان کُکتوی شاعر. او فریاد زد کُکتوی چی؟ او به من هشدار می‌داد و اگر من خیلی دقت نکرده بودم به یک گردان انضباطی در آفریقا فرستاده می‌شدم. این گونه شد که به جوخه‌ی تنبیهی در Le Bourget فرستاده شدم .

«دوربین ابزار دست من است. من از طریق آن، هستیِ همه چیزِ اطراف خود را به اثبات می‌رسانم.»