من در فهرست جامعی که او از همه انواع عشق ها داده است، از عشق زن و مرد و مردم و وطن و پدر و فرزند و انسان و خدا...هرچه گشتم آن چه را که دل من سال ها است با آن آشنا است نیافتم و آن تنها عشقی است «زاده انسان» است، که دیگر عشق ها همه تحمیلی طبیعت است و مقتضای خلقت، چه، این معشوق ها را همه طبیعت و برای ما تعیین می کند و غریزه-که مامور وی است-ما را، بی خویشتن، وا می دارد که عشق بورزیم و تنها یک عشق است که آن «من ناب و آزاد و صمیمی» انسانی، آن خود خود ما، بی تحمیل طبیعت و بی اقتضای مزاج و مصلحت و منفعت، «انتخاب» می کند و آن کشش اسرارآمیز و مصلحت و منفعت، «انتخاب» می کند وآن کشش اسرارآمیز دو روحی است که طعم مرموز خویشاوندی شگفتی را-که ریشه در جهانی دیگر دارد... .