آندره ژید (1951-1968) مولف فرانسوی و برنده جایزه نوبل رشته ادبیات در سال 1947 بود. در فاصله دو جنگ جهانی، عملکرد حرفه ای ژید از جنبش سمبولیستی به ظهور ضد استعماری تغییر کرد.آندره ژید را هم برای داستان هایش و هم برای آثار بیوگرافی می شناسند؛ ژید مناقشه و آشتی نهان بین طرفین متضاد شخصیت خود را که با آموزش های مستقیم اجتماعی و اخلاقگرایی باریک بینانه اجتماعی از هم تفکیک شده اند؛ در معرض دید عموم قرار داده است: یک زاهد ریاضت کش و پروتستان تصفیه شده و یک همجنس باز که الهامات الهی را دریافت کرده است. آثار ژید را می توان تحقیق درباره آزادی و توانمندسازی در برابر محدودیت های اخلاقی و پاکسازی و همچنین تلاش های مداوم برای دستیابی به صداقت نامید. متون اکتشاف درونی او نشان دهنده جستجو برای دستیابی به خویشتن هستند؛ حتی به نقطه حاکمیت بر ماهیت جنسی فردی اشاره دارند بدون اینکه ارزش های فردی را نفی کنند.اصولا آندره ژید با تصویری که مردم از او در ذهن دارد؛ متفاوت است. او با یک فرد زیبایی پرست تفاوت های اساسی داشت؛ او به عنوان یک نویسنده با دکترین هنر یا کارکردن برای هنر بیگانه بود. او فقط در یک چالش عمیق فرو رفته بود، یک نوع مبارزه خاص داشت و هرگز آنچه انجام داد یا فکر کرد را ننوشت بلکه آنچه در قلبش بود را نوشت.