چمِدان،
تاریخچه اتاقِ من،
رقصِ مرگ؛
داستان های موردعلاقه‌ی من از این کتاب.
        

          من چون داستان های کوتاه بود دوستش نداشتم 
        

          چمدان؛ مجموعه‌ای از هفت داستان کوتاه بزرگ علوی است که با نثری ساده، روایتگر زندگی آدم‌هاست. هر داستان حال و هوای خودش را دارد؛ بعضی تلخ، بعضی پر از احساس و برخی هم ساده و گذرا.

📍باید بگویم که همه‌ی داستان‌ها سلیقه‌ی من نبودند. بعضی از آن‌ها ریتم کندی داشتند یا آنقدر که باید، درگیرم نکردند. اما داستان آخر، چیزی بود که در ذهنم ماند و حس واقعی یک قصه‌ی تاثیرگذار را داشت.