معرفی کتاب چمدان اثر بزرگ علوی

من محکوم به مرگی را دیده‌ام که شب پیش از اجرای فرمان مرد. من محکوم به مرگی را می‌‌شناسم که قبل از تیرباران شدن صورتش را تراشید،لباس‌های قشنگ تنش کرد،از دوستانش خداحافظی کرد و مردانه رو به مرگ رفت. من محکوم به مرگی را می‌‌شناسم که در موقع مردن《زنده باد ایران》 بر زبان داشت. من محکوم به مرگی را می‌‌شناسم که آهنگ سرود آن‌ها《برخیز ای داغ نفرت خورده،دنیای لخت و گرسنگان》مدتی پس از شلیک تفنگ‌ها در هوا طنین‌انداز بود. اما هیچکدام از آن‌ها را من به این نزدیکی نمی‌شناختم.بسیاری از آن‌ها را دیده بودم.هیچ یک را از میان ما نبردند،آن طوری که گوسفند را از میان گله‌ای برای کشتارگاه بر‌می‌گزینند.

یادداشت‌ها

سارا ایمانی

7 روز پیش

          چمِدان،
تاریخچه اتاقِ من،
رقصِ مرگ؛
داستان های موردعلاقه‌ی من از این کتاب.

ارغوان میرزایی

1403/12/21

          چمدان؛ مجموعه‌ای از هفت داستان کوتاه بزرگ علوی است که با نثری ساده، روایتگر زندگی آدم‌هاست. هر داستان حال و هوای خودش را دارد؛ بعضی تلخ، بعضی پر از احساس و برخی هم ساده و گذرا.

📍باید بگویم که همه‌ی داستان‌ها سلیقه‌ی من نبودند. بعضی از آن‌ها ریتم کندی داشتند یا آنقدر که باید، درگیرم نکردند. اما داستان آخر، چیزی بود که در ذهنم ماند و حس واقعی یک قصه‌ی تاثیرگذار را داشت.