در روز هفدهم اکتبر 1957، فرهنگستان سوئد جایزه خود را در ادبیات به «آلبر کامو، نویسنده فرانسوى» داد. جایزه به مجموعه آثارى تعلق گرفت که در آن مسائل انسان امروزى مطرح شده است. کامو در آن هنگام چهل و چهار سال داشت. وى اعتراف مى کند که از این تجلیل مى ترسد چون او را «دفعتآ در مرکز نورى شدید» قرار مى دهد. در سخنرانى خود مى گوید چیزى که کار نویسندگى وى را توجیه مى کند «خدمت به حقیقت و آزادى است». و در پایان همین گفتار، جمله اى بر زبان مى راند که یادآور «پیوند» است :«هرگز نتوانسته ام از نور و شادى زیستن و زندگى آزادى که در آن بزرگ شده ام صرف نظر کنم».سه سال پس از دریافت این جایزه، مردى در یک سانحه اتومبیل درگذشت. در شناسنامه او نوشته شده بود: آلبر کامودر ابتدای کتاب نگاهی تازه به زندگی و آثار کامو شده است و در ادامه 17داستان کوتاه از کتابهای مختلف او آورده شده است.