در خانه را زد.
پنجره ها لرزیدند
و رعشه ای در خانه افتاد.
دیوارها به سقف گفتند:
و آشپزخانه به اتاق خواب
و جاده به باغچه گفت:
بعد از این همه سال حالا« تمام» آمده است.
کتاب تصویری «دخترک ارغوانی: با الهام از سفرنامه ی هنرمند، تمام اکحل» گوشه‌ای از داستان زندگی هنرمندی است که رنج‌ سال‌های جنگ و دوری از وطن را، نه با کلمات که از طریق هنر و نقاشی، با دیگران به اشتراک می‌گذارد. نویسنده‌‌ی این داستان، با بهره‌گیری از زبانی شاعرانه و تصویرگر آن با کمک گرفتن از رنگ‌های تند و ملایم، احساسات شخصیت داستانی را به‌خوبی به مخاطب منتقل می‌کنند.

«تمام اکحل» دخترک هنرمندی است که در نقاشی و بیان احساسات و افکارش با رنگ‌های تند و ملایم استعداد دارد. او به‌جای گفتن داستان زندگی‌اش، تابلوهای نقاشی می‌کشد و با رنگ‌‌روغن از غم و اندوهش می‌گوید و دیگران را در شادی خود شریک می‌سازد. رنگ‌ها برای تمام معنای خاصی دارند. درون قلب او رنگ غمی عمیق نهفته است؛ درست مثل رنگ شفق خورشید که طلوع و غروب می‌کند. رنگی که اشتیاق او به خانه‌شان در شهری خیلی دور به نام یافا را نشان می‌دهد. شهری که نکبت و شکست و هفتاد سال تاریکی آن را از تمام دور کرده است.

اما تمام، دیگر، نمی‌تواند این دوری را تحمل کند. او باید فاصله‌ها را از میان بردارد و به خانه‌شان در یافا برسد. برای همین هم خانه‌ی قشنگ‌شان‌ را در ذهنش نقاشی می‌کند. پشت در خانه می‌رسد و در می‌زند… اما آیا کسی در را به رویش باز می‌کند؟ تمام می‌تواند وارد خانه شود و به این دوری پایان دهد؟

کتاب «دخترک ارغوانی»، در سال ۲۰۲۰، جایزه‌ی شیخ زاید، در بخش کودک و نوجوان، را از آنِ خود کرده است.