معرفی کتاب بانو و جوانی خویش اثر ناهید طباطبایی

کتابعمومیداستانایران

بانو و جوانی خویش

ناهید طباطبایی

2.7

5 نفر |

1 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

خوانده‌ام

خواهم خواند

خرید از کتابفروشی‌ها

ناشر

صاحب اثر

شابک

0000000097818

تعداد صفحات

تاریخ انتشار

1371/1/1

نسخه‌های دیگر

نشر نشرچشمه

نشر دید

توضیحات

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

        وقتی بانو برای آخرین بار در آینه نگاه کرد، دیگر خود را نمی شناخت. پیراهن سبز، هیکل دخترانه اش را قالب گرفته بود و بازوهای سفیدش از میان چین های سر شانه برق می زد، صورتش همان صورت هیجده سالگی بود که حالا کمی پهن تر و زیباتر شده بود. لایه ای از پودر تمام چین های ریز کنار دهان و چشم ها را می پوشاند و اگر چشم هایش هنوز همان برق را داشت، هیچ کس بانوی حالا را نمی شناخت. بانو از سر رضایت لبخندی زد و به اتاق محمود خان رفت.

دهه 2010 میلادی ادبیات معاصر داستان کوتاه ادبیات ایران

بریدۀ کتاب‌های مرتبط به بانو و جوانی خویش

عطیه عیاردولابی

1402/12/14

بانو و جوانی خویش

ناهید طباطبایی

2.7

صفحۀ 66

به نظر من جوراب هر کس با شخصیت او هماهنگی دارد. جوراب‌های مادرم همیشه تمیز و مرتب هستند، بدون دررفتگی. مادرم زن مرتبی است. او می‌گوید من شلخته هستم و برای همین است که جوراب‌ها دربه‌در می‌شوند، مادرم از هر فرصتی استفاده می‌کند تا به من بگوید که چقدر شلخته‌ام. جوراب‌های من معمولا به پایم چین می‌خورند. پدرم همیشه جوراب سفید می‌پوشد. دخترعمه‌ام که بسیار پر حرف است جوراب خال‌دار می‌پوشد. زن همسایه تازه به دوران رسیده ما جوراب نگین‌دار می‌پوشد و پاهای شوهرم همیشه از سفتی کش جوراب‌هایش خط می‌افتد. برادرم عاشق جوراب حوله‌ای است.

یادداشت‌ها

عطیه عیاردولابی

1402/12/14

          مجموعه شش داستان کوتاه از زبان یا درباره ۶ زن متفاوت.
لحن داستان‌ها متفاوت از همه. بعضی سرخوش، بعضی سیاه، بعضی ملس،...
ناهید طباطبایی خیلی قشنگ زنانه می‌نویسه. از عمق جان حس می‌کنی اون زنانگی رو.
داستان "بانو و جوانی خویش" رو دوست داشتم چون شاید دل آدم خنک می‌شد اما "موسم گل" به نظرن بهترینش بود. شاید از نظر اصول داستانی می‌شد بهش ایراد گرفت ولی حرفی که توش زده بود خیلی قشنگ بود.