رومن گاری نویسنده، روزنامه‌نگار، جستارنویس و یکی از غول‌های ادبیات فرانسه در سگ سفید جانِ ناآرام و قلمِ شوخ‌طبعش را وسیله‌ی روایتی از خود و تاریخ می‌کند.
گاری که در اُلمپِ نویسندگان جای دارد، سگ سفید را سال 1970 در قالب یک ناداستان سیاسی منتشر می‌کند. قهرمان کتاب خودش است و همسرش، جین سیبرگ، و البته سگی عجیب که گاری او را می‌یابد.
سگی که آموزشش داده‌اند تا به سیاه‌پوست‌ها حمله کند. گاری از روزهای پرآشوب شورش‌های خونین دهه‌ی 60 گروه‌های سیاه‌پوست در برخی ایالت‌های امریکا، که بسیاری از بازیگران مطرح ازجمله همسر خودش نیز حامی مالی و معنوی آن‌ها بودند، روایت می‌کند.
گاری با نیشخند این جریان‌ها را می‌نگرد با تردید. او این شور را می‌شناسد اما تأییدش نمی‌کند. او تنها نظاره‌گر است و بعد، وقتی به فرانسه می‌رود، شاهد درگیری‌های دانشجویی می 1968 می‌شود. به خیابان می‌رود تا بار دیگر نظاره کند.
سگ سفید یکی از درخشان‌ترین آثار این نویسنده است که در آن راوی جهان افسارگسیخته‌ای است که همه در آن فریاد می‌زنند...