خیلی تجربه ی جالبی بود. اینکه تاریخ رو از زبان مورخ های مختلف نقل می‌کرد و تا جایی با سلیقه و شخصیت و لحن هر کدوم خو میگیریم که از نحوه ی روایتشون میتونیم تفکیکشون کنیم و حتی انگیزه هاشون رو برای تحریف تاریخ حدس بزنیم واقعا ستودنیه :)) اینکه روابط اژدها و اژدهاسوار رو جوری رمانتیسایز کنی که از مرگ اژدها افسرده بشیم هم به نظرم حقیقتا ستودنیه.
یه ویژگی اش که خیلی برام جالب بود نحوه ی معرفی شخصیت هاش بود. از اونجایی که 140 سال تاریخ رو دنبال میکنیم و تعداد خیلی خیلی زیادی شخصیت با ویژگی ها و جزئیات و انگیزه های خاص خودشون پیگیری میکنیم، یه جاهایی برای اینکه به طور خلاصه یه شخصیت رو معرفی کنه به توصیف پَشِنشون رو میاره. مثلا میخواد یه شخصیت جدید معرفی کنه که یه زنیه که در قالب های معمول جامعه نمیگنجه و خیلی نترس و سریع و زبله. اول اول که باهاش آشنا میشیم به جای همه ی اینا میگه بیشتر از هرکاری دریانوردی رو دوست داشت. و باعث شد که خیلی به این فکر کنم که هر کسیو با کدوم یکی از پشن هاش بهتر میشه تعریف کرد و اینکه اصلا اینکه تا کجا میشه از علائق آدما به شناختشون رسید.

 دنیای عظیم و عجیبی خلق کرده. که از هر کدوم از جزئیات خلقتش بخوام بگم بازم تمومی نداره.
        

          اگه دنبال کتابی مثل نغمه‌اید، این کتاب اصلا نمیتونه روحتونو آروم کنه.
اما خوندن تاریخچه‌ی تارگارین‌ها خالی از لطف نبود.
        

          Fire & Blood is a history book, except that it is actually interesting. I loved the style of writing, being a history for a fantasy world. Also this history is cruel like other works of Martin, which i really appreciate. Last but not least, the illustrations in this book are perfect and truly beautiful.
        

          I'll come back when I'm 60+ years old and will update my review, but for now, It was a long boring fake history book to me. I'm not saying it's badly written (to be fair, it's flawless), but to appreciate this book fully, to find hidden clues and connect the dots, you need to invest months and months into this and the preceding books. That wasn't my intention. therefore, the 2 star rating is based only on my experience.