زیبا. شعری که زیر آتش سروده شده.
        

          اما در اینجا صحبت عشق واقعی در میان است: و آن شبکه پیوندهایی است که از ما انسان دیگری می سازد.
        

          با خوندن این کتاب یاد کتاب های فلسفی دانشگاه افتادم 
من اون کتاب ها رو میخوندم و اونقدری می‌فهمیدمشون که بتونم سر امتحان جواب سوالات رو بدم ولی در نهایت چیزی ازشون یاد نگرفتم و نفهمیدم این فیلسوفان عزیز بعد از اینهمه آسمون ریسمون بافتن می‌خوان چی بگن 
این کتاب دقیقا مثل اونا بود 
نویسنده مدام از شاخه ای به شاخه دیگه می‌پرید و بحثی رو تموم نکرده بحث دیگه رو شروع می‌کرد و تمام مدت من این حس رو داشتم که: چی میگی مرد؟؟؟؟؟؟؟؟
در نهایت هم نفهمیدم پیام کتاب چی بود و اگزوپری با اینهمه آسمون و ریسمونی که به هم بافت می‌خواست چی بگه 
هیچی هم یاد نگرفتم و فهمیدم اصلا سلیقه ام با اگزوپری نمیخونه 
به احتمال زیاد این کتاب تنها کتابیه که از اگزوپری می‌خونم
        

          اگزوپری با شازده کوچولو به قدر کافی معروف است اما گمان میکم خوانندگان شازده کوچولو به همان بسنده کرده اند.کم دیده یا ندیده ام کسی درباره ی دیگر اثار او حرف بزند.
به‌معرفی یک آشنای خوب کتاب را خواندم و به معنای واقعی عاشق نگاه اگزوپری شدم.
اگر چه فلسفه ی فکری اگزوپری به خوبی در همان شازده کوچولو  پیداست اما خلبان جنگ بسط و گسترش افکار اوست .اگزوپری چنان با ظرافت  افکار خود را در قالب خلبان یک هواپیمای جنگی بیان میکند که آدم دوست دارد با او هم‌صحبت شود .گپی بزند و چایی بنوشد.
خلاصه خلبان جنگ جذاب است  و دوست داشتنی .مملو از افکار عمیق درباره ی انسانیت .