کتاب خیلی عجیبی بود.
خیلی جاهاش رو درک نکردم و متوجه نشدم، یه سری توضیحاتش برام نامفهوم و مبهم بودن، اما در کل داستان رو گرفتم.
باید بگم ایده جالبی بود و نگاه جدیدی داشت. همین که اسم سفر در زمان میاد، آدم جلوی چشمش یه سری سناریوی تکراری می‌بینه، اما این یکی متفاوت بود. 
ازش خوشم اومد، اما در حد همین سه تا ستاره. 

_تاریخ، تنها اخباری قدیمی و منقضی نیست. تاریخ، یعنی مردم؛ یعنی جریان و زوال زندگی، یعنی صدای ناقوس‌ها و شیپورها، کوبش چکمه‌ها روی کف خیابان، اهتزاز و بال‌بال‌زدن پرچم‌ها در باد، و بوی دود و گُل. تاریخ یعنی نان، قطار، روزنامه... یعنی بوی گس گلّه، فشار ازدحام جمعیت. تاریخ یعنی شگفتی، افتخار، و وحشت؛ یعنی سرگشتگی، هراس، و فاجعه...
        

          3/5
        

          .کتاب در باب ماهیت زمان و شناخت خود نوشته شده است
✔
 راوی داستان مسافر زمان است. با خود گذشته‌اش و خود آینده‌اش ملاقات می‌کند.
✔
 رمان درباره‌ی اعتماد کردن است اینکه چقدر به خودمان می‌توانیم اعتماد کنیم. اگر الانمون را در چند سال آینده ببینیم چقدر بخاطر کارهایی که انجام داده یا نداده قرار هست سرزنش بشه، یا اگر آیندمون را ببینیم چقدر می‌تونیم تحسینش کنیم؟ 
✔
 این‌ها باعث به وجود آمدن یک رمان خلاق و خواندنی شده است. ایده‌ی جالبی بود.  سفر در زمان، تنهایی و کنار آمدن با آن، تلاش برای خودشناسی از محورهای اصلی داستان بودند.
 شخصیت اصلی داستان لحن صمیمی و گرمی داشت که باعث خوش‌خوان شدن داستان و روان بودن آن می‌شد.
✔
 گفتگوهای جذابی داشت و گاهی گذشته‌اش را سرزنش می‌کرد که تو اگر می‌دونستی این اتفاقات قرار هست بیوفته موظف بودی من رو آگاه کنی که این قسمت‌ها عمیقا برای من ناراحت‌کننده بود.
        

          پستی برای این کتاب می‌ذارم 
روایت کلی کتاب بحث زمانه 
زمانی که قابلیت اینو پیدا میکنی تا داخلش سفر کنی 
قصه اش جوریه که فکر میکنی  ژانرش نوجوانه اما 
کاملا بزرگساله
کم حجم و جمع و جور زیر ۲۰۰ صفحه چیزی رو میخونید که آثار زیادی ازش الگو برداری کردن مثل همین ماده تاریک بلیک کراوچ  و ....
خلاصه بسی باهاش حال کردم
خیلی پتانسیل داشت ادامه دار باشه