به عنوان یک کتاب مذهبی بهش نگاه نکنید، بلکه با دید روانشناسی، جامعه شناسی و انسان شناسی بهش نگاه کنید، بسیار پندهای اخلاقی داره، و حتی بهمون یاد میده چطور دید عبرت اموز داشته باشیم. به معنای واقعی کلمه زیر و روتون میکنه پس با شروع مطالعه کتاب آماده بزرگترین چالش زندگیتون باشید.میتونم ادعا کنم من به قبل و بعد از مطالعه این کتاب تقسیم شدم. امیدوارم شما هم از تغییراتی که درونتون ایجاد میشه لذت ببرید.
        

          مدت‌ها بود که می‌خواستم این کتاب را بخوانم. کتابی که می‌تواند کمک کند تا از سیدالشهدا (ع) درس‌هایی بیاموزیم و اندیشه کنیم، اندیشه کنیم و اندیشه کنیم.

«شهید فرهنگ پیشرو» بخش نخست کتاب است (۱۸۰ صفحه آغازین) که در واقع اصل محتوای نوشتاری علامه جعفری است (که البته فرصت نکردند آن را کامل کنند). جان کلامشان این است که اگر فرهنگ داریم و فرهنگ برای ما مهم است، فرهنگ ما یا پیشرو است یا پیرو. ادعایشان این است که فرهنگ برآمده از نهضت سیدالشهدا (ع) فرهنگ پیشرو است و می‌کوشند تا این مطلب را روشن کنند. البته موضوعات جنبی و حاشیه‌ای هم در نوشته زیاد است و خیلی دانشگاهی و سرراست به سراغ اصل ماجرا نمی‌روند.

بخش دوم و مفصل‌تر کتاب، مجموعه‌ی سخنرانی‌های علامه جعفری در دهه اول ماه محرم در سال‌های ۷۲ تا ۷۷ است که در آن‌ها موضوعات مختلفی مطرح شده است: تحلیل نهضت سیدالشهدا(ع)، تحلیل سخنان و رفتار آن حضرت، هدف زندگی انسان، مسأله حیات، نماز و صبر، درست‌کاری و اتقان امور از جمله مباحثی است که در این سخنرانی‌ها مطرح می‌کنند. فیلم تمام این سخنرانی‌ها در اینترنت به راحتی در دسترس است.

در مجموع، آن طور که انتظار داشتم کتاب شسته‌رُفته‌ای نبود که در آن نظریه‌ای مطرح شود و با دلایل استوار و دقیق اثبات شود اما من باب تذکر و تنبه و اندیشه‌ورزی، کتاب نغز و پرمغزی بود. از این منظر حتی برای یک ماه محرم هم قدری زیاد بود. من در دو سال کتاب را خواندم ولی بد هم نبود اگر در طی چند سال می‌خواندم. بالاخره موضوعی که در سخنرانی‌های یک دهه محرم مطرح می‌شود، باید فرصتی پیدا کند که در ذهن، شکوفا شود و ثمری بدهد.

خدا رحمت کند علامه جعفری را و برساند از ابر هدایت بر ما بارانی.