داستان‌های مصطفا مستور را دوست دارم. خیلی سنگین. خیلی مبهم.
و روایت واقعیت زندگی ما. و اتفاقاتی که اطراف ما می‌افتند.
        

          مصطفی مستور از نویسنده‌های محبوب منه. فقط این نمایشنامه کمی برام گنگ بود.
        

          -می‌خواستم چیزی رو متوقف‌کنم.
~چی رو؟
[پریدن از چند دیالوگ در این میان.
-قربان، دانستن رو. می‌خواستم جریان دانستن رو متوقف‌کنم.
~برای چی می‌خواستی این کار رو کنی؟
-قربان، تو یه کتاب خوندم. تو یه کتاب کوچیک. اون‌جا نوشته‌بود اگه دریچه‌های دانستن رو مسدود کنیم، رستگار می‌شیم. نوشته‌بود همه‌ی نکبتی که ما دچارش هستیم، از توی همین دریچه‌ها میاد تو.
•از متن کتاب•