گرافیک ساده اما دلنشینی داشت و بامزه بود.
        

          『هو النور』
چه تصویرگری هوشمندانه‌ای! 
با طنزی دارک دروغگویی را به تصویر کشیده بود.
وقتی پلات توییست آخر داستان مشخص شد، برگشتم صفحه‌های قبل را نگاه کردم و متوجه شدم که  نویسنده نه تنها با تصاویر بلکه با تغییر رنگ فونت جواب را جلوی چشم گذاشته بود. هم جلوی چشم خواننده و هم جلوی چشم خرسِ داستان ما! 

انسان گاهی اینقدر سریع پیش می‌رود و لحظه‌ای درنگ نمی‌کند، چیزی که جلوی چشمش است را نادیده می‌گیرد.

پایان‌بندیِ کتاب دارک‌تر از آن است که مناسب کودکان باشد. 
لطفا اگر برای بچه‌ها خواندید، خودتان پایان‌‌بندی را تغییر دهید.
_ چهارشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۳
        

          «کلاهم رو میخوام»
یه خرس کلاهش رو گم می کنه و از حیوانات مختلف میپرسه که کلاهش رو دیدن یا نه....
-داستان، کمی تا قسمتی! عواقب کار بد و اشتباه رو نشون میده، با طنزی ریز
ـ یادآوری میکنه که قبل از اینکه کاری رو شروع کنیم درباره اش فکر کرده باشیم و جوانبشو تا حدی در نظر داشته باشیم و در طول کار به جزئیات توجه کنیم.
- متن ساده و تصویرسازی جذابه.


اسپویل🌀
حالا چرا کمی تا قسمتی: خرس حیوانی که کلاهش رو برداشته(و دیدن کلاه خرس رو انکار کرده) میخوره و به دروغ میگه که این حیوان رو ندیده.... به نحوی خودش کار بد رو ادامه میده🚶🏼‍♀️