- حقیقت چیست؟ - بعضی‌وقت‌ها فکر می‌کنم حقیقت یک مکان است. در ذهنم مثل یک شهر است: می‌تواند صدها جاده باشد، هزاران کوره راه، که همگی در نهایت تو را به یک جا می‌برد. مهم نیست از کجا آمده‌ای. اگر به سمت حقیقت گام برداری، به آن می‌رسی، مهم نیست چه راهی را انتخاب کرده باشی‌. - اشتباه می‌کنی. حقیقت غاری‌ست در کوه‌های سیاه. رسیدن به آن جا یک راه، و آن راهی سخت و غیر قابل اعتماد است. و اگر راه غلطی را در پیش بگیری در کوهپایه و در تنهایی می‌میری.

حالا پیر شده‌ام. یا لااقل دیگر جوان نیستم، و هر چیزی که می‌بینم مرا به یاد چیز دیگری می‌اندازد که قبلاً دیده‌ام، انگار دیدن هیچ چیز برایم تازگی ندارد. دخترکی شاداب با موهای سرخِ آتشین فقط مرا به یاد یکی از صدها دختری می‌اندازد که در عمرم دیده‌ام، و مادرشان، و مراحل رشدشان، و ظاهرشان به هنگام مرگ. این نفرینِ کهنسالی است، که هر چیز بازتابِ چیز دیگر می‌شود. این را می‌گویم، اما زمانی که در جزیره‌ی مه‌گرفته (که افراد خردمند آن‌ را جزیره‌ی بال‌دار نیز می‌نامند) گذراندم، مرا به یاد هیچ چیز نمی‌اندازد مگر خودش.