کتاب جای کار خیلی داره و میتونه خیلی بهتر باشه.
مثلا من بیشتر دنبال این بودم که چطور فرهنگ عاشورایی را به بچه ها یاد بدم ولی توی این کتاب خیلی از مطالب مربوط میشد به سرگرم کردن بچه ها بدون ارتباط با محرم و فقط راهنمایی هایی بودن که مادرها توی این ایام چه جوری بچه ها رو همراه کنن.
        

          این کتاب راهکارها و ایده‌های ساده و جذاب داره برای کاشتن بذر محبت و ارادت به اهل بیت تو دل فرزندانمون
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ ۱۳۹۹/۰۲/۰۱ به پایان رسیده است.
        

          جالب است و کاربردی
        

          چه طور در ایام عزاداری اباعبدالله ارادت  کودکان مان را  به اهل بیت ع بیشتر کنیم؟ 
ایده های خوبی داشت. در سطح نمادها و ایجاد شور و احساسات، خوب عمل کرده، اگر وارد فضای فرهنگ عاشورا هم بشه،  خیلی بهتر میشه🙏🏻
        

          در جریان حرکت امام حسین، خانواده نقش پررنگی دارد. اگر هر کدام از اعضای خانواده همراهی نمیکردند یا بخاطر اعتراض همسران و مادران یاران امام یا بی تابی کودکان ذره ایی سستی بوجود می امد، چنین حماسه عظیمی رقم نمیخورد. 
این کتاب کلی ایده های جالب برای عزاداری، پرچم سیاه زدن، سرگرمی بچه ها در روضه ها داره..... 
        

          استفاده از تجربه دیگران همیشه یکی از روش‌های اجتناب‌ناپذیر در امر تربیت است و والدین هرکجا در مهمانی، محل کار یا به هنگام مواجهه با اهل دل یا پدران و مادران موفق آز آنها راجع به توفیقاتشان در تربیت فرزندان خود می‌پرسند. کتاب پرچمدار کوچک من  به بررسی تجربیات خلق مادران به همراه تاملات نظری در باب تربیت حسینی و ایده‌هایی برای برگزاری هیئت کودکانه در خانه پرداخته است.
علاوه بر این در کنار این روایات و یادداشت‌ها سه دسته محتواهای کمکی  نیز ضمیمه شده تا به خواننده در تربیت زیر سایه اباعبدالله کمک کند. دسته اول محتوایی به عنوان داستانک برای توضیح حرکت امام حسین علیه‌السلام متناسب با فهم کودکان، دسته دوم، آموزش کاردستی‌هایی ساده است که خانواده برای فضاسازی خانه بتواند از آنها استفاده کند تا بچه ها لذتی دو چندان را در خدمت به دستگاه امام حسین تجربه کنند. سوم اینکه دو مداحی برای همخوانی در هیئت خانگی قرارداده شده است که روان بودن و ارتباط با مفاهیم اصلی واقعه عاشورا از مهم‌ترین ویژگی‌های انتخاب آنها بوده است.

+ برای پسرم و پدرش پیراهن مشکی شبیه هم خریدم. وقتی پوشید، گفتم:«عین بابا شدی!» اولین باری بود که شبیه بابایش لباس مشکی می‌پوشید. خیلی برایش افتخارآمیز بود. هرجا می‌رفتیم،‌ پیراهنش را به همه نشان می‌داد و می‌گفت:«من دیگه بزرگ شدم. عین بابام پیراهن مشکی پوشیدم.» لباس محرمش دوست‌داشتنی ترین لباسش شد.