به شخصه کتاب  مورد پسندم نبود ،  البته تا صفحه صد کتاب رو خوندم ولی بنظرم حرف تازه و جالبی برای گفتن و همچنین  ارزش ادامه دادن نداشت 
        

          داشتم فکر می کردم که اگر واقعا قرار بود خدایی وجود داشته باشه ، چه خوب می شد که خدای یهودی ها یا مسیحی ها می بود... مهربون و بخشنده و همون قدر در دسترس و شوخ طبع ! درست بر عکس خدای ما مسلمون ها که  همیشه عصبانی و بداخلاقه و بیشتر اوقات سرگرم جمع کردن هیزم واسه جهنمشه که به محض قبض روح شدن بنده هاش هولشون بده تو آتیش جهنننم تا هی بسوزن و زجر بکشن و خدا هم کیف کنه!! جرات هم نداری باهاش دو کلام حرف بزنی ،درد و دل و گله و شکایت که جای خود  دارد
:))
جدا از شوخی این کتاب تلنگری بود واسه من که این روزه ها خیلی چیزها رو فراموش کردم و لازمه قبل از دیر شدن یه سر و سامونی بهشون بدم

----
اگر کسی می خواهد بار خود را برای بهشت ببندد، باید این کار را انجام دهد : لمس همه چیز و نبردن چیزی با خود
        

          "کمی ایمان داشته باش "داستانیست واقعی از شرح بخش هایی از زندگی یک خاخام یهود و یک کشیش مسیحی و تحولات و چالش های این دو در طول زندگیشان.
 این کتابی احساسی و الهام بخش است که به موضوع ایمان
و انسانیت می‌پردازد، اما گاهی در عمق دادن به مفاهیم معنوی سطحی عمل می‌کند. داستان تاثیر گذار است و سعی دارد همه ادیان را محترم بشمارد، اما ریتم کند برخی بخش‌ها ممکن است خواننده را خسته کند. با این حال، اثری ارزشمند برای تأمل درباره
 امید و محبت است.
        

          کتاب پنجم چالش کتابخوانی متفاوت  پارت دوم: 

خلاصه:  کتاب کمی ایمان داشته باش با درخواستی عجیب و غیرمعمول آغاز می شود: خاخامی سالخورده اهل شهر محل تولد میچ آلبوم، از او می خواهد که وظیفه ی ارائه ی سخنرانی مراسم خاکسپاری اش را بر عهده بگیرد. آلبوم که خود را شایسته ی این کار نمی داند، تلاش می کند تا با زندگی آن مرد بیشتر آشنا شود. در همین حال، آلبوم با کشیشی اهل دیترویت آشنا می شود که در کلیسایی رو به ویرانی برای فقیران و بی خانمان ها تبلیغِ دین می کند. آلبوم با مشاهده ی دنیاهای متفاوت این دو مرد، درمی یابد که آن ها چگونه به شکلی مشابه، از ایمان به عنوان عاملی کمک کننده برای ادامه ی زندگی استفاده می کنند: خاخام مسن که در حومه ی شهر زندگی می کند، ایمان خود برای مواجهه با مرگ به کار گرفته و کشیش شهرنشین و جوان تر، به آن اتکا کرده تا بتواند خود و کلیسایش را از نابودی نجات دهد.
☆☆
نظر من:  مثل همیشه، قلم روون و داستان جذاب دو عامل قوی جذب کننده به کتاب های میچ آلبوم، این کتاب هم مثل سه شنبه ها با موری و در جست و جوی چیکا چیزی بود که برای خود میچ آلبوم  اتفاق افتاده و بخشی از زندگی اون بود و با توجه به اینکه داستانش در برابر کتاب های قبلی میچ یکم گیرایی کمتری داشت، این ویژگی جاشو پر کرده بود، فصلای کوتاه و جمله بندی زیبا، درس های زیاد و پندهای ارزشمند. کتاب رو بخونید و لذت ببرید. 

        

          «کسی را که اهل ایمان باشد می‌شناسی؟ وقتی اورا میبینی فرار میکنی؟»
همینقدر کافیست.
        

          🌟:خلاصه نمی‌نویسم چون از اسم کتاب معلومه که موضوعش همون ایمان داشتنه.
🌟:احساس کردم برای مسیحی‌هاست. نه برای مسلمانی مثل من.بیشتر درمورد کلیسا و معابد و روحانی و کشیش بود. اگه نسخه اسلامی این کتاب رو پیدا می‌کردم خوشحال می‌شدم .ولی از اینکه این کتاب رو خوندم نه. در کل این کتاب میچ آلبوم رو توصیه نمی‌کنم. اول بقیه کتاباش که همه هم تعریفش کردن رو بخونید.
+اینم اضافه کنم که کتاب ریتم مشخصی داشت و بین هر فصل یه داستانی رو می‌گفت که گیج می‌شدم و می‌گفتم این چیه؟ آخرش که به هم مربوط شد ولی خب گیج کردنش رو مخم بود🙂
در کل اگه کتابی از میچ آلبوم نخوندید سراغش نرید؛ من با اینکه دومین کتابی بود که ازش خوندم، فکر نکنم دیگه سراغش برم.