دلیل انتخاب عنوان آتش بدون دود

اگر بخواهم در این مجال، در کنار خوانندگان وفادار این اثر، دم سرد ناگیرای خویش را به آتش بدون دود نادر بیفکنم، دریغ‌مند خواهم شد اگر نگویم؛ قصه‌ رستگاری قومی است؛ از بدویت به بلوغ، از خون به خرد. به روشنای بی‌کران صحرا چشم دوخته، از کثرت به وحدت رسیده از پلشتی مدنیت به خلوت ایمان پناه آورده در این سطور، آتش بدون دود را باید ستود که روایتی بومی و شرقی از بلوغ اجتماعی و اخلاقی انسان عرضه می‌کند؛ بی‌آنکه در دام رمانتیسم یا غرب‌زدگی فروغلتد. نادر، در دل صحرا، تصویری از جامعه‌ای می‌سازد که می‌کوشد از دل انتقام و خون، راهی به سوی حکمت و همزیستی بیابد. او به ما نشان می‌دهد که مبارزه می‌تواند عطر و طرب هم داشته باشد؛ که عرفان و عدالت می‌توانند هم‌نشین یک خوان باشند؛ و که در دل یک ملت شرقی، آتشی می‌تواند زبانه کشد بی‌دود، با گرمایی که قرن‌ها در جان‌ها خواهد ماند.

اردی‌بهشت بهار است و صدالبته بهار اهالی کتاب و نشر و کتاب‌خوانان! شوری در کشور به پا می‌شود از چند ماه پیش! ناشران همه تلاش خود را می‌کنند تا آثار نوی خویش را به نمایشگاه برسانند و خوانندگان منتظرند در این بهار سراغ خواستنی‌هاشان بروند. برای من اما این‌ها بهار بود و تنها این‌ها نبود. این یک ماه صرف خواندن دو اثر سترگ و گران‌قدر ادبیات ایران و جهان شد! بینوایان ویکتور هوگو با دو ترجمه و آتش بدون دود نادر به خوانش مکتوب و صوتی! دوست داشتم در این ماه هردوی این آثار را تمام کنم چیزی نزدیک به ۴۰۰۰ صفحه می‌شد که نشد! الان مابین جلد چهارم آتش بدون دود و صفحات ۷۰۰ بینوایان نشسته‌‌ام. ۱- این دو کتاب داستان دو انقلاب و دو خیزش و دو دگرگونی است. یکی از پس حادثه روایت می‌کند و آن دیگری پیش از آن.