وای من هر چند صفحه از این کتابو میخوندم هی با خودم میگفتم که یعنی چطوری سلیم غیب شده و انواع سناریو های مختلفو توی ذهنم بررسی میکردم ولی اصلا انتظار این پایانو نداشتم
و آخر سر که تد گفته بود من اون موقعی که سلیم ناپدید شد رو فراموش نمیکنم با خودم گفتم مگه سلیم مرده؟
و برگشتم عقب تا ببینم درست خوندم یا همش تخیلاتم بوده که اون فقط گم شده بوده؟😂
در هر صورت ماجرای خیلی جذابی داشت
به خصوص اینکه برخلاف اکثر کتابای اروپایی یا آمریکایی، یکی از شخصیت های اصلیش نیمه آسیایی بود..
و اینکه بعضی قسمت های کتاب مربوط به هواشناسی و خب تقریبا علمی بودن، برام جالب بود.چون تا حالا نمیدونستم اصلا چیزی به اسم اثر کورویولیس وجود داره که این قدر قدرتمنده
قلم نویسنده رو خیلی دوست داشتم که از زبان خود تد تعریف کرده بود نه سوم شخصی که از همه چیز خبر داره و این باعث می‌شد که همراه با دانسته های نویسنده پیش بری و از قبل ندونی که چه اتفاقی واقعا افتاده...
خیلی کتاب معمایی باحالی بود در واقع یکی از بهترین های ژانر البته نه اونطور که مثل شرلوک هلمز باشه😂
      

        مدت ها بود چنین کتاب نفس گیری نخونده بودم. 
من تقریبا از همون اول میدونستم اون کسی که بلیت را داده بود با سلیم ارتباط داشته ولی دیگه نه در این حد.  
داستان، داستان یک خانواده است که مادر و خاله دعواشان شده ولی برای آشتی یک روز به لندن میروند. 
تد پسر خانواده  اوتیسم ( یا شایدم سندرون داون)  داره و طرز تفکرش جالبه البته این موضوع را قبلا هم دیده بودم تو کتابای  باهوش،  ماهی بالای درخت و...  ولی اینجا خیلی خوب  نشان داده شده. 
واقعا کتاب جالبی بود خیلی پیشنهادش میکنم. 

      

        امتیاز دادن به این کتاب برام خیلی سخت بود.
تا وسطای کتاب ، بعد از جز گم شدن سلیم هیچ اتفاق خاصی نمی افتاد و من حسم این بود که نویسنده فقط نوشته که کتاب پر بشه! تمام محتوای این بخش استرس و گریه و اعصاب خوردی بود .
اما ...
از نیمه دوم کتاب اونقدر کتاب جذاب شد که نمی تونستم یه لحظه پایین بذارمش!
ماجراهای و اتفاقایی که برای پیدا کردن سلیم افتاد. البته نظرم اینه که تا وقتی داشتن دنبالش می گشتن داستان جذاب بود ولی خیلی ضعیف داستان تموم شد.
آخه اصلا چطور امکان داره که دوتا بچه برای خودشون یه حدس بزنن و عین اون اتفاق بیافته؟!
در کل از خوندنش پشیمون نیستم.
جالب بود که کتاب از زبان اول شخص یعنی خود تد نوشته شده بود ولی بعضی جاها که بزرگترا حرف میزدن و تد نمی فهمید دلیم می خواست کتاب از زبان سوم شخص نوشته شده بود🫠