حاج قاسم، افزودن ایمان و تقوای بچه هایش را وظیفه می دانست. به من می گفت‌‌:گاهی که می خواهم در مورد مسائل عبادی و مذهبی به بچه هایم تذکری بدهم، برایشان نامه می نویسم!

خودش می گفت:(لحظه ای نیست جایی ازبدنم به خاطر این ترکش ها درد نداشته باشد.) از شدت درد گاهی مسکن می خورد، بلکه از درد زیادش، قدری کم کند.

زمانی بود که حاج قاسم در سیستان و بلوچستان درگیر اشرار مسلح بود، یکی از سرکرده‌‌های اشرار شخصی معروف به عیدوک بود. حاج قاسم میگفت با ترفندی عیدوک را دستگیر کردیم. رفتم خدمت آقا تا این خبر مهم را به ایشون بدم. آقا خوشحال شدند. بعد فرمودند: چطور اونو گرفتید؟ گفتم: باهاش قرار گذاشتیم و سر قرار دستگیرش کردیم. آقا فرمودند: یعنی بهش امان دادید، بعد دستگیرش کردید؟! همین الان برید و آزادش کنید. عرض کردم: آقا آزادش کنیم؟ فرمودند: بله، شما بهش تامین دادید اومده؛ اسلام اجازه‌ی چنین کاری نمیده. از همونجا مستقیم رفتم زندان. به عیدوک گفتم: مقام معظم رهبری حکم به آزادیت دادند. باور نمی‌کرد. گفت: من از زندان بیرون نمی‌رم. وقتی فهمید خبر درسته، از مریدای آقا شد و همکاری موثری با ما کرد‌.

خامنه اي عزیز را عزیز جان خود بدانید. حرمت او را حرمت مقدسات بدانید.