وقتی آدم می گه فلان کتاب فانتزیه، اون هایی که کتاب خون نیستن یه سری اتفاقات پشت سر هم میاد تو ذهنشون که آخرش آدم خوبا بدون این که آسیبی ببینن، پیروز می شن!

اون ها احتمالا اگر کتاب هایی مثل این رو بخونن، باز هم همینطور فکر می کنن!

داستان درباره یه خواهر برادر دو قلوئه (مد شده خواهر برادرای دو قلو کارای خفن بکنن؟!) که می فهمن قدرت های ماورایی دارن و می رن تو تیم نیکلاس فلامل اینا که زندگی جاودان دارن. کلللللل کتاب مربوط به دو روزه! 

توی این کتاب نیکلاس فلامل و زنش رو که کیمیاگر و شیمی دان بودن رو در حد یه جادوگر تنزل مقام دادن! دو تا جادوگر که زندگی شون به یه کتاب بنده!...

دوستش نداشتم. بی منطق و لوس و مسخره بود.
        

          قطعا اگه تا به حال مجموعه هری پاتر رو دیده باشید یا کتاباش رو خونده باشید،اسم نیکولاس فلامل به گوشتون خورده؛نیکولاس فلامل معروف،سازنده سنگ جادو.
و داستان هم حول محور همین شخصیت بنا شده و من از وقایعی که توی داستان در حال رخ دادن بود خیلی به وجد اومدم.میزان فانتزی بودن کتاب کاملا با اون حس ماجراجویانه که داستان القا می‌کرد تعادل داشت؛و به نظر من افسانه و داستان های قدیمی به خوبی با دنیای مدرن ترکیب شده بودن که نتیجه خوبی داشت و من رو مشتاق تر کرد که بخوام مجموعه رو ادامه بدم.
        

          اونقدری که انتظار داشتم خوب نبود. با اینکه کتاب موضوع فوق العاده جالبی داشت اما به نظرم نویسنده نتونسته بود به خوبی از پس نوشتن داستان بر بیاد. اتفاقات و حوادث کتاب به قدری سریع و پشت سر هم پیش می اومدن که اصلا فرصت نمیشد هضمشون کرد... به علاوه ی کم و کاست های زیادی که شخصیت پردازی کتاب داشت و اینکه یه جاهایی دیگه زیادی اغراق شده بود
اما کتاب نقاط مثبتی هم داشت. اینکه نویسنده از شخصیت های اسطوره ای و باستانی استفاده کرده بود و به زیرکی حوادث تاریخی رو به اونا ربط داده بود از نظر من جالب انگیز و جسورانه بود
----
در کل کتاب بدی نبود اما خیلی بعید می دونم که بخوام پنج جلد باقی مونده رو بخونم