مطرد یعنی نیزه‌‌ی کوتاه که بدا وحوش را زنند و صید کنند.
پنج داستان در پنج فصل مجزا که هر کدام به یک اختلال روانی حاد اشاره دارد. اگر ذهنتان مصون از هرگونه اختلال روانی ولو در حد بسیار بسیار اندک نیست، پیشنهاد می‌کنم نخوانید.
        

          عالی عالی عالی 
کتاب جنبه ی آشنایی بیشتر با یکسری از اختلال های روانی رو داره .
https://ketabrah.ir/go/b74396
صوت کتاب در کتابراه .
        

          یه مجموعه داستان دارک اونم از نوع کثیفش.
اگه از یه فضای دارک، خاکستری، منزجر کننده و ... خوشتون میاد، این کتاب رو بهتون پیشنهاد می کنم.
متاسفانه نسخه متنی این کتاب رو نداشتم و مجبور شدم با صوتیش بسازم.
نمی دونم به خاطر صوتی بودن و خوانشش بود که غلط های مختلف پیدا میشد توی نوشته یا کلا همینطوری بود.
از ۵ تا داستانش، ۳ تاش رو بسیار پسندیدم و فضای کثیفش رو دوست داشتم به خاطر همین ۴ ستاره دادم.
        

          ایده های داستانی بسیار خوب و پر اما نویسنده به ذهن مشوش شخصیت ها که با بیماری روانی درگیر هستند هم خوب بود. داستان مطرد که جنبه جنایی داشت و خیلی دوست داشتم و داستان مصاحبه هم پر از حرفایی تلخ ولی واقعی. در کل ارزش خوندن داره
        

          فضای کتاب فضای عجیبی است. که بالطبع برگرفته از موضوع است. در پیشگفتار کتاب نویسنده اشاره دارد که به بررسی 5 نوع اختلال می‌پردازد. اختلال دو قطبی، اختلال اضطراب اجتماعی، نکروفیلیا یا مرده‌خواهی، اسکیزوفرنی و افراطی‌گری.
بین این 5 بخش‌، بخشی که مربوط به نکروفیلیا بود بسیار جذاب‌تر نوشته شده بود. یک داستان جنایی که آخرش بسیار تکان دهنده بود. 
بخش آخر هم که مصاحبه با یک دیوانه بود جذاب بود.
مُطَرد از کتاب‌هایی است که همه نمی‌پسندند نویسنده هم زیاد مشهور نیست. ولی اگر قصد شوکه شدن دارید بخوانیدش. قصد اینکه بدانید در دنیای دور برمان چه می‌گذرد. قصد فهمیدن و درک کردن بیماری به نام اختلال.
در ضمن مناسب هر سنی هم نیست. 
        

          کتاب مطرد شامل پنج داستان کوتاه به نام‌های من در اتاق شماره ۱۳، زندگی اسرارآمیز دستیار خانم میم، دختری با بالهای سنجاقک، مطرد و مصاحبه جنجالی با یک دیوانه است که هر کدوم به یکی از اختلالات روانی پرداخته، اختلال دو قطبی، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال افراط‌گرایی، اختلال نکروفیلیا و اسکیزوفرنی. شخصیت پردازی داستان‌ها خوبه و دوری از اشاره به مکان و زمان در داستان‌ها باعث شده رازآلود بودن و تمرکز بیشتر به اصل بیشتر بشه. داستان اصلی که مطرد نام داره از همه‌ی داستانها روایت بهتر و جذاب‌تری داره. به نظرم اگه بعد از هر داستان یا به صورت پیوست در حد نیم صفحه راجع به اون اختلال مورد نظر توضیح میداد کتاب آموزنده‌تری هم میشد اما خب سر گوگل سلامت. در مجموع کتاب خوب و جذابی بود.ه