نوشتن درباره ی فلسفه معاصر ایران از جهات مختلف کاری دشوار است زیرا صرف نظر از موانعی مثل حجاب معاصرت، به نظر نمی رسد که فلسفه زمان ما بنیه ی تاریخی استوار داشته باشد. البته در قرن حاضر، هم فلسفه اسلامی و هم در فلسفه جدید محققان و صاحبنظران نامداری ظهور کرده اند، اما صورت غالب فلسفه اسلامی بیشتر شرح آرا فیلسوفان گذشته و مخصوصا فلسفه های ابن سینا و ملاصدراست.اکنون ما ترجم? فارسی آثار بسیاری از فیلسوفان بزرگ را در اختیار داریم. فلسف? معاصر ایران به یک اعتبار مجموع? این آثار است.اگر در فصول این دفتر گزارش آراء صاحبنظران معاصر نیامده است بدان جهت است که تهی? چنین گزارشی آسان نیست زیرا فلسف? معاصر بیشتر شرح آراء اسلاف یا ترجمه و شرح فلسفه                                 های اروپایی و آمریکایی است که در لابه                                 لای آنها گاهی بارقه                                 های تفکر می                                 درخشد. نکته ی مهمی که نباید از آن غافل بود، این است که فلسفه ی جدید و مخصوصا فلسفه ی معاصر جهانی است و ما که تاریخ درخشان فلسفه داریم، باید بتوانیم در فلسفه ی جهانی شریک شویم. فلسفه معاصر ایران با این شرکت تحقق می یابد و این فلسفه هنوز تعین پیدا نکرده است. آیا می توان امیدوار بود که در آینده نزدیک شاهد یک تحول فکری باشیم. اهل فلسفه ناگزیر باید به این آرزو امید ببندند.