آیا احساس تفاوت با اطرافیانتون میکنید؟آیا از اندیشه های پوچ و باور غلط اونا خسته شدید؟آیا حس میکنید نه تنها اوج گرفتن ممکن نیست بلکه بواسطه اطرافیان ممکنه سقوط کنید؟پیشنهاد میکنم قصه مردی رو بخونید که قبیله ش هم بت پرست بودند هم راهزن بودند هم خرافه انگار بودند.مردی که نمیفهمید چرا نزدیکانش بتی رو میپرستند که سگی در جلوی اون بت،قضای حاجت میکنه،و خالق خودشونو نمیپرستند.این مرد از اطرافیانش کَند و به جایی که حس میکرد اونو متعالی میکنه کوچ کرد.و خودشو از معارف ناب ،سیراب کرد.خدا علی شریعتی رو رحمت کنه که روزنه ای در ادبیات فارسی به روی صحابه ی گرانقدر و نجیب و خاص امام علی باز کرد.
        

          روایت زندگی یار باوفای پیامبر، ابوذر غفاری
اصل کتاب این جمله پیامبر به ابوذر است: ابوذر حق را بگو هرچند تلخ باشد، و از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نترس.
        

          بخش اول این کتاب، ترجمه‌ی یک رمان عربی هست، نوشته‌ی «عبدالحمید جودة السحار»، و دو بخش بعدی هم گفتار و سخنرانی‌ای هست از خود مرحوم شریعتی.
این اولین نوشتاری بود که از دکتر شریعتی میخوندم. خوب بود. ولی این عنوان «خداپرست سوسیالیست» که ابتدای رمان آمده، برای من ناپسند بود. البته این عنوان ترجمه‌ی عنوان کتاب اصلی هست: ابو ذر الغفارى: صاحب رسول الله: مصدر يبحث الاشتراكية فى الاسلام.
        

          نوجوان بودم که خواندم، از بین کتابخانه پدر، توجهم را جلب کرد.
از آن زمان ابوذر در نظرم انسان بزرگی شد. عاشقی که تمام زندگی اش را روی سکویی روبروی مسجد گذاشت تا هر روز بتواند معشوقش که پیامبر ص بود را ببیند.


        

          برای اولین بار نامش را در کویر خواندم.
آنجا که دکتر شریعتی از اولین کتابش می گفت و از ظلم و جفایی که متدینین در حق این کتاب کرده اند.
نام ابوذر جذبم کرد تا بخوانمش.
به نظر از میان کتابهای دیگر دکتر از آن ویژگی خاص و مخصوص کتاب های دکتر بی بهره است.
بخش اول کتاب که دکتر فقط مسئولیت ترجمه اش را بر عهده داشته از تحریفات تاریخی مصون نبود. 
ولی بخش دوم که خود دکتر از ابوذر می گوید بسیار دلربا و دلنشین است
 و بسیار قابل تامل:
آنگاه که دکتر از حدیث پیغمبر (ص) وام میگیرد
( ابوذر  تنها زندگی می کند ،تنها می میرد و تنها برانگیخته میشود) 
و ابوذر را تنها برمی انگیزد تا پرچم دار دینی باشد که هم خدا را می خواهد هم خرما.
که پرچم دار دینی انقلابی باشد که( هم خدا، هم نان).
پرچم دار مبارزه با تبعیض طبقاتی برای استقرار عدالت.
.
 وه که چه نیاز عجیبی است به برانگیخته شدن مجدد ابوذر تا بیاید و حکام جهان اسلام را چون عثمان مژده دهد به شورشی بزرگ و بی پایان .
        

          کتاب از دو دفتر تشکیل شده: دفتر اول ترجمه‌ی کتاب ابوذر نوشته‌ی جوده‌ السحار هست. دفتر اول خیلی جذاب نیست، نثرش خیلی ساده‌س و البته تا حدی چهره‌ی عمر و ابوبکر رو تطهیر می‌کنه! 
دفتر دوم دربردارنده‌ی یادداشت دکتر شریعتی بر نمایش‌نامه‌ی یک‌بار دیگر ابوذر که در حسینیه ارشاد اجرا شده، و متن سخن‌رانی دکتر قبل از اجرای همین تئاتر. دفتر دوم که مستقیما حرفای دکتر هست بسیار زیباتر و کوبنده‌تر و بی‌پرواتر و جسورتره.
در کل کتاب فقط راجع‌به جناب ابوذر نیست، کلا راجع به ایشون مگه چقدر مطلب مستند داریم که بخوان کتاب قطوری بنویسن! این کتاب به‌طور کلی راجع‌به عدالت اجتماعی و شورش در برابر ظلم و ستم و برابری و پرهیز از اشرافیت و زراندوزیه. مفاهیمی کاملا قابل احترام. و من به این فکر می‌کنم دکتر اگه الان بودن چه ایستادگی‌ای می‌کردن در برابر چپاول‌ها و دزدی‌ها...

        

          جوانی بود و جاهلی و قلم مسحور کننده علی شریعتی. هنوز بعد سالها اتهامهای دیگران به شخصیتش را قبول ندارم. علی شریعتی با تمام نواقص اندیشه‌اش انسان آزاده‌ای بود و تمام زندگیش را وقف عقایدش کرد.