حال و هوای این گفت‌وگو برای خوانندگانی که چالش‌های آن دوره را در حوزه‌های هنری دنبال می‌کنند جالب بوده است. 


ماه‌نامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی هشتم، سال 1395.
        

          این کتاب بیشتر به دوران سینمایی گلستان می‌پردازد و مثل همیشه جواب‌های گلستان برای هر اهل هنری جذاب و تند و پرنیش است. گلستان با افراد زیادی حشر و نشر داشته و خوانده‌هایش بیش از هم نسل‌هایش بوده و از طرفی با خودش و خواننده و بیننده هم تعارف ندارد. حتی اگر فیلم‌های او را ندیدید  ولی به سینمای قبل از انقلاب علاقه دارید پیشنهاد می‌کنیم این کتاب را بخوانید. این کتاب در کنار «از روزگار رفته» شما را بیشتر با شخصیت و منش گلستان آشنا می‌کند. 

Merged review:

این کتاب بیشتر به دوران سینمایی گلستان می‌پردازد و مثل همیشه جواب‌های گلستان برای هر اهل هنری جذاب و تند و پرنیش است. گلستان با افراد زیادی حشر و نشر داشته و خوانده‌هایش بیش از هم نسل‌هایش بوده و از طرفی با خودش و خواننده و بیننده هم تعارف ندارد. حتی اگر فیلم‌های او را ندیدید  ولی به سینمای قبل از انقلاب علاقه دارید پیشنهاد می‌کنیم این کتاب را بخوانید. این کتاب در کنار «از روزگار رفته» شما را بیشتر با شخصیت و منش گلستان آشنا می‌کند.
        

          شاید برای کسانی که می‌خواهند سری توی سینمای دهه 40 بکشند و مسائل پیرامون گلستان و استدیو گلستان و آدم‌هایی که با او حشر و نشر داشته‌اند سرنخ‌های مهمی داشته باشد -به‌خصوص که در مورد گلستان منبع به این معنا تقریبا نداریم - اما فارغ از آن و به‌خصوص در قالب یک کتاب چندان چنگی به دل نمی‌زند. برای من بخش‌های مربوط به همکاری با شرکت نفت و کنسرسیوم و تعاملاتش با دربار و وزارت فرهنگِ وقت جالب آمد.
        

          آدمهایی را که خیلی کم میشناسم و همان کم هم حاصل شناخت عمومی و حرف دیگران  و رسانه های اینوری و آنوری است، با خواندن یک زندگینامه و یا مصاحبه ، آنچنان احساس نمیکنم که شناختم کامل تر شده ، بلکه اولا در شناخت قبلی چنان شک می‌کنم که انگار  علاقه و میلم برای شناخت و کشف آن زندگی دوچندان شده و انگار نه انگار که کتابی خوانده ام و تجربه جدیدی کسب کرده ام! احساس غریبی است . 
شناخت انسان ها مثل آموزش زبان است ، دنیاهای جدیدی برای انسان  میگشاید  و یا بهتر بگویم دنیای ما را بزرگتر میکند . انگار میبینی که طور دیگری هم میتوان دنیا را دید . مثل دوربین های VAR  در فوتبال است که زوایای پنهان این دنیا را برایت  قابل مشاهده تر میکند ، تورا در موقعیت هایی میگذارد که تجربه واقعی آنها را نداری و اگر کمی باهوش باشی شاید در موارد مشابه بتوانی در زندگی واقعی شبیه  سازی کنی . .. بگذریم .
ابراهیم گلستان  در دهه ۳۰ و ۴۰ خورشیدی فیلم ساخته ، داستان نوشته ،عکاسی کرده ، عضو حزب توده بوده ، با هویدا رفاقتی داشته ،مربی و همکار فروغ فرخزادبوده، پدر کاوه گلستان و پدر بزرگ مانی حقیقی بوده  و،منتقد شدید و غلیظ  جلال آل احمد و خیلی نام های شناخته شده دیگر  هم بوده ،  همان اوائل دهه ۵۰ مهاجرت کرده ، عمری طولانی داشته و همین مرداد۱۴۰۲ از دنیا رفته است . با بسیاری از کارگردانان و شاعران و ادیبان و سیاسیون حشر و نشر داشته و امروز آرد خود را ریخته و الکش را آویخته ... اما خود خواسته، به شدت مصاحبه گریز بوده و طبیعتاً  محتوا از او کم است . وقتی این کتاب را میخوانی ، می‌مانی که چطور میشود در عین سادگی و صراحت، این همه پیچیده بود . آنقدر پیچیده که الان هم نمیشود در این چند کلمه بیانش کرد ، صریح و محترم ، در عین حال بی مبالات در استفاده از کلمات نامتعارف ، شکننده همه چارچوب های ذهنی ، مدرن و رد کننده همه شاخص ها و تعاریف رایج ، کارگردان و روشنفکر توده ای در دهه ۴۰ شمسی که از گوشه گوشه کلامش رنگ و بوی اعتقادات مذهبی برمیخیزد ، منتقدی بی رحم و در عین حال  لطیف و مستقل و مستدل ... عجیب و غریب . 
به نظرم با همه فاصله عریض و طویل با گلستان از همه لحاظ منجمله فکری و عقیدتی ، اما شخصیتش در این کتاب برای خواننده جذاب و درخشان و قابل احترام است . 
با توجه به کمبود شدید منابع درباره او ، این معدود منابع موجود برای آشنایی با جهان ابراهیم گلستان مغتنم و ارزشمند است . 
دست مصاحبه کننده که این کتاب حاصل مصاحبه او با گلستان جهت پایان نامه او در مقطع دکترا در حدود سال ۱۳۸۴شمسی است درد نکند .