در فرانسه جوان های پاریسی نارضایتی خود را علیه نظم محافظه کار، سرمایه دار و مصرف گرا مطرح می کنند؛ نظمی که تعهدات انسانی جنگ علیه فاشیسم را فراموش کرده است. در موازات با انتقاد فرانسوی ها از دنیای سرمایه داری جوانان کشور شوروی به نظم حاکم بر کرملین معترض شدند. اما اوج حوادث در پراگ بود؛ جایی که الگوی سوسیالیسم انسانی با ارتش سرخ از یک سو و با جهان سرمایه از سوی دیگر می جنگید. جنبش 68 مکزیک، جنبشی نه مستقیم که ضمنی علیه قدرت همسایه صلح طلب ایالات متحده امریکا بود که بمانند می پاریس و بهار پراگ شکست خورد و به پایان رسید. اما آیا این شکست ها، شکست های «پیروسی» نبودند؛ شکست های ظاهری که ثمره آن در بلندمدت ظاهر می شود. در این کتاب به این پرسش پاسخ داده می شود.