خطاب به ساواک: عقل نباشد، جان در عذاب است!

من این کتاب را خریدم چون داستان سیستان، روایتِ جذابِ امیرخانی از سفرِ کوتاه رهبر به ایرانشهر را خوانده بودم قبلش. جذب هم شدم. شاید پنجاه درصدش قلم امیرخانی باشد و پنجاه درصدِ دیگرش محتوا. اما همین، وقتی کتاب را دیدم، قلقلکم داد که «بردار و بخوان ببین واقعا چه خبر بوده!».
حدود یک چهارم ابتدایی کتاب، مصاحبه‌ی پیاده شده‌ی خود رهبر بود. به عربی. که به فارسی برگدانده شده بود. و سیر تا پیازِ تبعیدش را تعریف کرده بود. آن‌وقت سه چهارمِ دیگر، مشروح همین صحبت‌ها بود، اما از زبان هم‌تبعیدی‌ها رهبر و کسانِ دیگری که در دیگر نقاطِ دور افتاده‌ی ایران تبعیدی بودند. یا خودِ ایرانشهری‌ها و جیرفتی‌ها یا کسانی که به دیدار رهبر می‌آمدند در تبعید.
نکته: بدترین تصمیمی که ساواک می‌توانسته بگیرد، تبعیدِ مبارزین به سراسر ایران بوده. انگاری عقل نداشته‌اند. خُب وقتی این‌ها را می‌فرستید سنندج، می‌فرستید کرمان و ایرانشهر و فلان شهر و فلان شهر، با خودتان نمی‌گویید دارید انقلاب را از تهران و مشهد و قم صادر می‌کنید به آنجا و باعث می‌شود کلِ ایران یکپارچه شوند؟! آخر آدمِ عاقل! این باباها زیر شکنجه و زندان دست از مبارزه برنمی‌دارند، آن‌وقت در تبعید و آب‌وهوایِ مثلا خراب دست‌بردار باشند؟
جذاب‌ترین بخشِ روایت‌ها، روایت‌های دسته‌اولی است که خود رهبر نقل می‌کردند. البته به جز همان یک‌چهارم ابتدایی که فوق‌العاده بود. منظورم در همان سه‌چهارمِ بعدی بود که لابه‌لایِ خاطراتِ دیگران، نقلی هم از رهبر می‌آمد. طوری روایت می‌کرد که انگاری همین الآن آنجا حضور دارد و دارد برایتان تعریف می‌کند. همین‌قدر حافظه قوی! ماشاءالله.
البته در روایت‌های دیگر تبعیدی‌ها، از کتاب‌های دیگری هم کمک گرفته شده بود. حتی از همین داستان سیستان هم در بخش پایانی کتاب کمک گرفته شده؛ وقتی که رهبر بعد از بیش از بیست سال برمی‌گردند به محله‌ی خودشان در ایرانشهر؛ در سفرِ استانی به سیستان و بلوچستان در سال 81.
من از کجایِ تبعید رهبر بیشتر خوشم آمد؟ سیلِ ایرانشهر و ریاستِ رهبر بر شهر برای کمک‌رسانی. و جذب شدنِ اهل‌سنت به مسجدِ آلِ‌رسولِ شیعیان. چرا؟ چون رهبر فصاحت و بلاغت در قرائت قرآن داشته و سخنرانِ معرکه‌ای می‌کرده! و یک طنزِ ظریف اینکه: یکی از کدخداهایِ حوالی ایرانشهر به ساواک مرکزی نامه می‌زند که «از این تبعیدی‌ها مثل آقای خامنه‌ای، بیشتر به اینجا بفرستید!»
و در کنارِ برتبعید و داستانِ سیستان که می‌خوانید، یک سفرنامه هم هست از امیرحسین فردی به نام «سفرنامه‌ی هامون، زهکلوت و آن حوالی». دقیقا همان‌جایی نیست که رهبر رفته. ولی بی‌شباهت هم نیست.
        

          کتاب روایت دوران تبعید رهبری در شهرهای ایرانشهر و جیرفت است
این روایت در ابتدا بر اساس مصاحبه ای با خود ایشان در این موضوع و سپس با توجه به سخنان همراهان ایشان در دوران تبعید و دیگر گفته های خودشان درباره این ایام تنظیم شده است
از نکات جالب توجه این روایت نقش آفرینی ایشان در زمینه های متعدد در همان دوران کوتاه و سخت تبعید در بین مردم است
به خصوص در قضیه سیل ایرانشهر که ایشان به نوعی نفر اول شهر در کمک رسانی و امداد می شوند
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ ۱۳۹۵/۰۵/۱۳ به پایان رسیده است.
        

          او: کتاب بر تبعید روایتی ست از روزهای تبعید حضرت آيت‌الله خامنه‌ای به شهرهای ايرانشهر و جیرفت که با حمله وحشیانه ساواکی‌ها و دستگیری سیدعلی‌آقا در بامداد ۲۳ آذر سال ۵۶ آغاز شد و ۲۸۵ روز به‌طول انجامید. 
بخش اول کتاب، ترجمه مصاحبه‌ایست با آیت‌الله خامنه‌ای که به زبان عربی و در اوایل دهه هفتاد انجام شده.
بخش دوم، شرح مفصل‌تری‌ست از روزهای تبعید و تلخ و شیرین‌های این اقامت اجباری ولی مبارک که به همت صهبا و با تکیه بر خاطرات دوستان، آشنایان و سایر همراهان تبعیدی ایشان به نگارش درآمده و بهره‌گیری از بیانات خود رهبری در جای‌جای کتاب، آن را ملموس‌ و خواندنی‌تر کرده‌ است. 
و بخش سوم کتاب، شامل اسناد و تصاویر زیبایی از آیت‌الله خامنه‌ای در زمان تبعید و نیز بازدید ایشان از این مناطق در زمان ریاست‌جمهوری و رهبری ست.
من: سوالی همیشه گوشه ذهنم بود که چرا رژیم پهلوی به جای اعدام یا زندانی کردن روحانیون مبارز، آن‌ها را به شهرها یا کشورهای مختلف تبعید می‌کرد! در واقع تبعید آخرین راه‌ چاره رژیم برای کنترل این روحانیون بود تا هم فعالیت‌های انقلابی‌شان مهار شده و هم از تهییج احساسات مردمی و تجمعات اعتراضی جلوگیری شود. 
اما همیشه همه‌چیز بر وفق مراد رژیم پیش نمی‌رفت! تبعید به شهری کوچک و محروم با اکثریت اهل تسنن وآب‌وهوایی بسیار گرم و نامطبوع، نه‌تنها سیدعلی‌آقای جوان و دغدغه‌مند را از پا نینداخت، بلکه به مدد الهی، افق جدیدی برای فعالیت‌های انقلابی و تبلیغی‌ ایشان گشوده و روز به روز بر محبوبیتشان در میان مردم انقلابی ایرانشهر و جیرفت افزود. گویی این تبعید اجباری، امتحان شیرینی بود که سیدعلی‌آقا با خلوص نیت و ایمان انقلابی، در آن خوش درخشید. 
کتابی شیرین و خواندنی و البته آموزنده بود. ترغیب شدم تا بیشتر در مورد زندگی و فعالیت‌های قبل از انقلاب رهبرمان بخوانم.
        

          مجازی_ صوتی ایرانصدا
خاطرات تبعید ایشان در ایرانشهر و جیرفت
فعالیت‌های شبکه‌مند علما و ارتباط مستمر با مردم در شهرهای مختلف به خوبی توصیف شده بود. نسخه‌ی صوتی موجود در ایرانصدا نسبت به نسخه‌ی متنی دلچسب‌تر و گیراتر بود.

حالت جامع‌تر این کتاب "خونی دلی که لعل شد" است که بر این کتاب اولویت دارد‌.