در فصل چهارم کتاب در رابطه با ارتباط با خویشتن و بدن خود آمده(ترجمه شده):انجام تمرینهای ورزشی و بازی کردن جزو فعالیتهای تفریحی مناسب برای شادابی بوده و تاثیر زیادی بر امنیت و سلامت روحی و جسمی دارد.پیامبر اکرم(ص)میفرمایند:" بازی و تفریح کنید که من از کسالت در دین شما بیزارم."اسلام نیز پیش و بیش از علوم عملی به ورزش کردن بها داده و بموازات دستور برای تربیت روحی پیروان خود و پاکسازی شخصی,از آنها دارا بودن بدنی قوی را خواسته است.به دلیل اینکه تمرین به پیش افتادن و ترقی اعتدال و شوق درونی برای زندگی کمک میکند و محدوده علاقه انسان به زندگی بر اساس اشتیاق جسمانی را تعیین میکند," مشتاق ترین مردم به زندگی کسانی هستند که بر میل جسمانی فائق می آیند",بنابراین این بمعنی قبول بی توجهی در تقویت قوای جسمانی نیست.خداوند متعال در پاسخ به کسانی که بر جانشینی طالوت بعنوان فرمانده ناظر بودند به دانائی و قدرت جسمانی زیاد او بعنوان دلیلی برای سرپرست شدن او اشاره میکند و میفرماید:"و زاده بسطه فی العلم و الجسم" و امام علی(ع) در دعای کمیل از خدا میخواهد"قوّ علی خدمتک جوارحی" با وجود این اسلام فقط برای گذران زندگی به مطلب ورزش و تقویت قوای جسمانی نظر نداشته بلکه هر عملی از جمله ورزش کردن را که در مسیر خدمت  باشد  و  به  تقرب بنده  به خدای  متعال  بیانجامد  تحسین  کرده  است. بنابر  همین  مطلب انجام 
ورزش در رابطه با دو مهم پیشنهاد شده است:
اول, ابعاد نظامی و دفاع از اسلام و کشور اسلامی که بدین صورت در قرآن کریم آمده است:
و اعدّوا لهم مااستطعتم من قوه و من رباط الخیل ترهبون به عدوّ الله و عدوّکم
و آخرین من دونهم لا تعلمونهم الله یعلمهم.
در این بخش اسلام به منفعت ورزشهایی از قبیل شنا,تیراندازی و اسب سواری و امثال آن اشاره میکند.پیامبر اکرم(ص)در این باره میفرمایند:"به فرزندانتان شناکردن و تیراندازی بیاموزید."در اسلام حتی شرط بندی که در امور دیگر مجاز نبوده و غیرقانونی است در اهداف نظامی و تقویت قوه دفاعی مسلمین مجاز و قانونی است.در سیره عملی پیامبر گفته شده که این رقابتها در پیش ایشان برگزار میشده و حتی با نظارت  ایشان  به انجام می رسیده  و ایشان داور مسابقات بوده اند.حتی پیامبر از در اختیار گذاشتن شتر
 خود به صحابه برای مسابقه دادن دریغ نمی کردند.
دوم,برای حفظ سلامت شخص طوری که به انجام وظایف شخصی و اجتماعی اش او را توانا سازد و از مراحل کمال بخوبی عبور دهد.پیامبر اکرم(ص) هم شنا کردن را برای مردان و ریسندگی را برای زنان بعنوان بهترین تفریح مطرح نمودند و فرمودند:"بهترین تفریح برای مردان مومن شناکردن و برای زنان پسندیده ترین تفریح ریسندگی است."این مثال نشان دهنده ربط تفریح مناسب برای فرد با جنسیّت مردانه یا
 زنانه و خلقت او که پیشنهاد آن داده شده است.
تمرین مناسب دیگر پیاده روی است که در هر فصلی و برای هر شخصی در هر سنّی ,بدون نیاز به ابزاری خاص,تجهیزاتی ویژه و مربی مخصوص یا هزینه ای قابل انجام بوده و به سهولت قابل انجام است.
با دقت در زندگی پیامبران الهی خصوصا حضرت ختمی مرتبت پی می بریم که بیشتر اوقات ایشان در کوه می گذشته است.آنها معمولا کوهنوردی می کردند:حضرت آدم در کوه سرندیب, حضرت نوح در کوه آرارات  ,حضرت ابراهیم  و حضرت موسی در کوه طور,حضرت عیسی در کوه ساعیر و پیامبر گرامی
(ص) در جبل النور.
بنابراین مشاهدات کوهنوردی که مورد پیشنهادی اسلام است علاوه بر تاثیر مثبت بر نحوه راه رفتن شخص با  درک  مقاومت و پایداری  کوه , نمودی  برای تقویت  روان او خواهد بود.کوهنوردی بسیار در تثبیت 
اراده و تقویت آن موثّر است.
بطور کلی درباره دیگر ورزشها میتوان گفت اگر خصوصا از تاثیر آنها در سلامت فرد و دیدگاههای منفعت آمیز مورد تاکید اسلام به آنها نگاه شود باید آنها برای خود شخص و دیگران آسیب یا زیانی بهمراه
 نداشته باشند.
بستگی صلح درونی به سیاست داخلی یا خارجی هم علمی است؛در سرفصلها(ی منبع ترجمه شده سبک زندگی اسلامی)میتوان به این دو اشاره کرد:

-پایه نهادی عضویت در خانواده و ارتباطات بین اعضای آن در مواردی مثل محبت , موّدت, آسایش و
مصالحه قرار دارد.خداوند متعال در قرآن میفرمایند:" ومن آیاته ان خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنوا
الیها و جعل بینکم موّده و رحمه." خانه باید طوری بنا شود که نه تنها این پایه اصلی و ابتدائی روابط
خانوادگی را پشتیبانی کند بلکه سرچشمه توسعه این روابط رادر بیان فنی معماری خود داشته و
به این روابط تقّدس جاودانه بخشد.
صفحه 128

-درباره مبارزه با استکبار استاد مطهری می گویند:
دو اندیشه متضاد که با هم کنار نمی آیند و یکجا نمی نشینند
مگر آنکه عمل آنها در جهت مصالحه باشد .با این وجود پیامبر
گرامی(ص) که پیامرسان خدا است و معرف اصول مذهبی به
جامعه می باشد از قواعد دین خدا برای مصالحه با دشمنان ایده
خود استفاده نمی کند.. ..از نقطه نظر قرآن مجید در واقع این
چنین کاری در جهت تائید کسانی است که کار پیامبر را خلاف
می دانند و این کار ممنوع است.این کار به تعبیر قرآن عبودیت
غیر است:" فلا تطع المکذبین".
صفحه 222

(نقل از کتاب سبک زندگی اسلامی،نوشته محمد شبدینی پاشاکی و دیگران.)