کتاب «چهل طوطی» برگرفته از کتاب "هفتاد فسانه" و برگردانِ برخی از داستا‌ن‌های "طوطی سِحرشده" از قرن هفتم است. اصل کتاب به صورت سانسکریتِ هِندی نوشته شده و از متن "سوکه سپتاتی" می‌آید. "چهل طوطی" پس از فوت جلال در سال ۱۳۵۱ به چاپ‌ رسید.
طوطی یا راویِ حکایت‌ها، هفتاد شب زنِ صاحبخانه را با داستان‌هایش سرگرم می‌کند تا او را از هوس‌ها در امان بدارد و او را پاک، به آغوشِ شویِ به سفررفته‌اش برساند.
بیشتر داستان‌ها دربارهٔ مَکرِ زنان است. حکایت‌ها پُر از پند و اندرز هستند و جذابیت چندانی ندارند.
جلال و سیمین در ترجمه سعی کرده‌اند، نثر را به سبک و سیاق کلیله و دمنه نزدیک کنند.
        

          با حفظ احترام به فمنیست‌های معزز خوانده شد و خوشمان هم آمد!! :))
        

          حقیقتا من هیچ ارتباطی با این کتاب برقرار نکردم. با اینکه اسم نویسندگان بزرگی مثل سیمین دانشور و جلال آل‌احمد روی جلد بود ولی انتظارم خیلی بیشتر از این بود. نه فقط داستان‌ها برام گنگ و پراکنده بودن بلکه حس کردم انسجام خاصی بین روایت‌ها وجود نداشت!

اگرچه ممکنه برخی از داستان‌ها بار نمادین یا تاریخی داشته باشن، اما بدون پیش‌زمینه‌ای از فضای فکری نویسندگان یا بستر تاریخی فهمشون واقعا سخت بود. شاید این کتاب برای مخاطب خاص یا اهل تحقیق جذاب‌تر باشه اما برای من که دنبال یک تجربه ادبی روان و درگیرکننده بودم، واقعا ناامیدکننده بود.