۱.در انبوه کتاب های جنایی که میخونم، میتونم بگم یکی از خوب‌هاش بود( این که خیانت مسئله‌ی اول جنایت نبود، خودش جای امید زیادی داشت)
۲.تقریبا تا اواسط داستان(یه کم بیشتر) خبری از مرگ‌و میر نیست(به درد عاشقان خون و چاقو نمیخوره)، اما روابطی که شکل میگیره، به شدت جذاب و دارای جاذبه است، پس شما برای رسیدن به لحظه‌ی قتل کتاب رو با تمام توان ادامه میدین.
۳. اگر فاکتور همیشه به زنان ظلم میشود(ای واویلا از این  فمنیست بازیا) را ندیدی بگیرید، کتاب به شدت گیراست.( متاسفانه نمیتونم  توضیح بدم چون داستان لو میره.)
۴. بیشتر از یک کتاب جنایی خوب شاید یک کتاب مهیج خوب باشه، انتظار جنایت عحیب و غریب و کاراگاه بازی نداشته باشد.
۵. شخصیت پردازی داستان هم به نظرم خوب بود، هر چند اون حجم نفرت و علاقه‌ی آثار لوسی فولی و فینی را نداشت اما خب برای من قابل قبول بود.(فقط رابی این وسط حیف و میل شد)
۶. فقط یه نکته برام سواله( که احتمالا به خاطر این که خیلی سریع خوندم که برسم‌ اخرش نفهمیدم، شاید هم دقت نکردم)
این که آما فهمیده بود یا نه، اگر نه که میشه باگ قصه، اگر اره  باز باید با دقت بخونم ببینم رفتارش چه طور بوده؟!!
۷. در کل اوقات خوشی سپری کردم....
        

          من الان صفحه ی ۲۲۸ رو کامل خوندم و این کتاب ۲۳۲ صفحه هست من واقعا نمیخوام این کتاب تموم بشه و واقعا میگم که این کتاب رو بخونین بجز قضیه ی جنایی بودنش خیلی قشنگه و انگار شما دارین فیلمش رو میبینین امیدوارم کتابی مثل این کتاب پیدا کنم