چه کتابی...
این کتاب مصداق بارز نقطه عطف بود. ایوان، گوریلی که هیچی از گذشتش یادش نیست و یه زندگی خیلی معمولی داره، با ظاهر شدن شخص جدیدی توی زندگیش یک دفعه امید پیدا میکنه؛ و برای سرنوشت بهتر [چه برای خودش چه برای روبی] می جنگه. 
چه داستانی...
        

          The whole book in one sentence: Animals are living beings and they have rights, and we humans have no right to treat them however we want!
        

          💢 پدران پدربزرگهای ما که به دخترانشان اجازه باسواد شدن نمی‌دانند، در ازدواج برایشان حق انتخاب قائل نبودند و جز برای زاد و ولد و خدمت به مردان، آنها را لایق کار دیگری نمی‌دانستند، نه شاخ و دم داشتند و نه دشمن دخترهای شان بودند. 
اتفاقا خیلی هم آنها را دوست داشتند و چیزی جز خوشبختی شان نمی‌خواستند.

پس چرا حالا و از این فاصله زمانی رفتارشان اینقدر ظالمانه و تبعیض آمیز به نظر می‌رسد؟ 

چون تصوری که از زن داشتند منجر به بروز رفتارهایی غیر از این نمیشد. 
آنها واقعا بر این اعتقاد بودند که جنس زن برای خدمت به مرد و زاییدن آفریده شده و حتی توانایی فکر کردن به چیزی جز این امور را ندارد. 

💢 سفیدپوستانی که تا کمتر از دویست سال پیش، سیاهپوستها را به بردگی می‌گرفتند، بهشان گرسنگی می‌دادند  یا زیر شلاق و شکنجه سیاه و کبودشان میکردند چطور؟
جانی و حیوان صفت بودند؟ 

نه! اتفاقا خیلی هایشان اهل کلیسا رفتن، کار خیر و اعانه دادن برای نیازمندان بودند.

مشکل از کجا بود؟

از باور عمیقی که میگفت سیاه‌ها نوع خاصی از حیوانات هستند که خداوند آنها را برای خدمت به سفیدها آفریده. آنها لایق نوع دیگری از زندگی نیستند و حتی توانش را ندارند.

💢حالا شما بگویید.

اگر ما حیوانات را در بدو تولد از آغوش طبیعت و مادرانشان جدا میکنیم تا در خانه مان حیوان خانگی داشته باشیم، اگر باغ وحش و سیرک میسازیم و حیوانات را با زور وادار میکنیم جور متفاوتی از طبیعت واقعی‌شان زندگی کنند تا ما سرگرم شویم، ظالم و ددمنش ایم، یا مشکل از تصورمان است؟ 

شاید ما هم باور داریم حیوانات احساس ندارند، حق حیات ندارند و در تسخیر ما هستند تا هرجور دوست داریم از  وجودشان استفاده کنیم. 

💢 «ایوان منحصر به‌فرد» رمان منحصر به فرد و متفاوت نوجوان است که از زبان یک گوریل سیرک روایت می‌شود.

داستانی که می‌تواند روزنه‌ای برای درک جهان پنهان حیوانات باشد. 

💢 کسی چه می‌داند؟

شاید رمان‌هایی از این دست مثل  «کلبه عمو تام» که نگاه جامعه را نسبت به حقوق سیاهپوستان تغییر داد، یادمان بیاورد دنیا فقط برای ما آدمها نیست و باید جهان را برای حیوانات امن تر و خوشایندتر کنیم.

فقط حیف که حیوانات زبان و توان اعتراض ندارند. 
        

          خیلی قشنگ بود...بعضی جاها آدمو به گریه میندازه (:
        

          به نظرم برای بچه ها فوق العاده اس .
و البته برای  روح های لطیف کودکانه هرچند در قالب بزرگسال.
از هر طرفی که نگاه‌میکنم داستان محتوی چیزای خیلی قشنگی برای بچه هاست مفاهیمی مثل شجاعت،تفکر،دوستی،وفاداری و..تاثیر‌ وآموزش این کتاب واقعا می تونه در بچه ها  عمیق باشه.