یه حس نه چندان خوبی از قسمت یک و دو گرفته بودم که این جلد از بین بردتش. بسی لذت بخش تر بود برام از دو کتاب قبلی. سوال هایی که تو ذهن خواننده ایجاد میشه پاسخ داده میشه اونم به بهترین شکل چه از جلد های قبل چه از همین جلد.
بدون وقفه میرم سراغ جلد بعد. شروع جلد جدید هم ظاهرا با حضور همونیه که اسمشو نباید ببرین ولی میبرم چون نمیترسم. ولدمورت. لرد هم نمیگم تازه
        

          this book always hits the right spot.
cried my fucking eyes out.
I can't see why so many people don't like this book as much as the other ones!
Inspite it being very jam-packed and having literally EVERYTHING, from emotional parts, to a breathtaking Qudditch season and several mind-blowing mysteries, it fully gave every aspect of the story a fair amount of time to let us get involved with them.
I suspect that this time, this might become my favourite book of the series instead of The Goblet Of Fire!
        

          شاهکار
        

          برای بار چندم دیدم که من آدم هری پاتر نیستم و بهتره سعی نکنم اداشو دربیارم. دوتا کتاب اول رو نسخه صوتیش که خیلیم جذاب و با کیفیت بود رو گوش دادم و به سومی که رسیدم دیدم دیگه نمی‌تونم جلوتر برم. نتونستم داستا‌ن‌های فضولی و رشادت‌های آبکی و خوش‌شانسی پسری که دری به تخته خورده و سلبریتی دنیای جادوگرا شده رو دنبال کنم. حالا شاید باید تا هفت می‌رفتم تا بفهمم این اتفاق‌ها خیلی هم الابختکی نبوده ولی دیگه برای من جالب نبود، نه تو ده سالگی نه پونزده سالگی نه بیست و نه بیست و نه سالگی.