خواب چیز خیلی خوبی برای فرار کردن از واقعیت‌ها است.

همه‌چیز تنها در زندگی کردن خلاصه می‌شد. فقط زندگی کردن، دقیقه به دقیقه‌اش. نه فردایی، نه آینده‌ای. نه هیچ مسیری. نه هیچ آرزویی. من در واقع اینجا نبودم. از دست رفته بودم. انگار دچار یک تعلیق و آزادی بی‌دلیل بودم.

با خودم می‌گویم که در زندگی واقعی گاهی اوقات همه‌چیز به هم می‌ریزد و گاهی همان‌شکلی می‌ماند.

هیچ‌کس چیزی نمی‌داند. همه تنها یک مشت فرضیه دارند.