خیلی فکر کردم که چطوری در مورد اين کتاب بنویسم، ولی بازم احساس میکنم قراره خیلی پراکنده طور باشه.

اول نظرمو در مورد متن و روند داستان میگم. 
همونطور که از دوما توقع داشتم متن بشدت جذاب و گیرا بود و روند داستان به قدری پرکشش بود که بچسبی بهش و نتونی زمینش بذاری یا ولش کنی. ترجمه هم واقعا عالی بود و حسابی لذت بردم. 
اطلاعات خیلی خوبی هم از تاریخ فرانسه بدست آوردم. اگه با آثار دوما آشنا باشین حتما می‌دونین دوما در قالب داستان اطلاعات زیادی رو در مورد تاریخ فرانسه به مخاطب منتقل می‌کنه. جدای از اون خوندن این کتاب بهم نشون داد چقدررررررررررر دربار فرانسه دچار فساد اخلاقی بوده و اینکه فرانسه داعش داشته وقتی داعش مد نبوده و از قضا این داعشی‌ها راس حکومت فرانسه رو تشکیل میدادن. 
با این حال بنظرم داستان ناقص موند. البته اگه هدف داستان شرح فاجعه کشتار پروتستان‌ها به دست کاتولیک‌ها بود که به واقعه سن بارتلمی معروفه، داستان کاملی بود ولی در مورد مارگو و شوهرش هانری و بقیه ناقص بود. الان در مورد بقیه داستان و سرنوشت شخصیت‌ها واقعا کنجکاوم ولی کتاب تموم شده. 
با اینکه اسم کتاب ملکه مارگو بود ولی شخصیت اصلی متمرکزی نداشت و کتاب خیلی به شخص خاصی نپرداخته بود که بگیم این آدم شخصیت اصلی کتابه. با این‌حال شخصیت ها رو دوست داشتم. به خصوص از دوک دالانسون خوشم اومد. با اینکه ۱۷ ساله بود ولی سیاس قابلی بود.

اگه از من بپرسن در کل داستانش چطور بود؟ می‌گم خوب بود، ولی به پای مجموعه‌های بزرگتر مثل کنت مونت کریستو نمی‌رسید. و مشکل اصلی من برای نوشتن دقیقا همین مقایسه با کنت مونت کریستوئه، چون اولین کتابی که از دوما خوندم این کتاب شاهکار بود و احساس می‌کنم این مقایسه ای که ذهنم ناخودآگاه انجام می‌ده، اجحاف در حق کتاب‌های دوماست.

در کل ۴ ستاره دادم چون واقعا شیرین بود. اگه ناقص نمی‌موند احتمالا ۵ ستاره رو می‌گرفت.
* عکسی که گذاشتم خلاصه روابط موجود تو رمانه. برای اینکه اوایل داستان قاطی نکنم نوشتم. به این دلیل میگم اول داستان چون رفته رفته باهاشون آشنا می‌شید و دیگه احتیاجی به همچین خلاصه ای پیدا نمی‌کنین.
        

          ملکه مارگو یکی از رمان‌های تاریخی الکساندر دوما است که به وقایع دوران شارل نهم، هانری سوم و هانری چهارم می‌پردازد. این اثر، بخشی از مجموعه‌ی تاریخی دوما محسوب می‌شود اما در عین حال به‌عنوان یک رمان مستقل نیز درخشان و پرنفوذ است.
آنچه این رمان را از سایر بخش‌های مجموعه متمایز می‌کند، پرداخت دقیق و جذاب به کشتار سن‌بارتلمی است. این کشتار یکی از هولناک‌ترین وقایع تاریخ اروپا که با دسیسه‌ی کاترین مدیچی، مادر شارل نهم و همراهی پادشاه، علیه اصیل‌زادگان پروتستان فرانسه طراحی شد. در این واقعه، که نقطه‌ی عطفی در جنگ‌های مذهبی فرانسه به‌شمار می‌رود، اشراف و رهبران پروتستان که برای جشن ازدواج هانری ناوار (بعدها هانری چهارم) و ملکه مارگو به پاریس آمده بودند، در نقشه‌ای مرگبار، بی‌رحمانه قتل‌عام و اموالشان غارت شد.

این پیرنگ تاریخی در قالب یک درام عاشقانه و تراژیک جان گرفته است. قلم روان و پرظرافت دوما، همراه با دقت او در پردازش جزئیات تاریخی، باعث شده است که روایت، هم از اصالت داستانی برخوردار باشد و هم ارزش تاریخی خود را حفظ کند. داستان، از خلال روابط عاشقانه‌ پنهان میان هانری چهارم، ملکه مارگو، و چند تن از نجبای دربار، پر حرارت و هیجان انگیز می‌گردد. اما در نهایت، به مدد وقایع تاریخی رمان با فرجامی تراژیک و خونین؛ کشته شدن یا فرار برخی از این اشراف به پایان می‌رسد.