خب خب من اومدم
این کتابو دوست داشتم و به طور تصادفی وقتی خوندمش که داداش کوچیکم تازه به دنیا اومده بود و با ترس هاشون قشنگ زندگی کردم🥲
شخصیت پردازی ها رو میدوستم و امیدوارم بتونم یه روز با اون نرم افزاری که امیرعلی طراحی کرده بود کار کنم
        

          به دنبال مطالعهٔ آثار کودکان و نوجوانان این کتاب از مصطفی خرامان را مطالعه کردم. به‌نظرم هیچ موضوع خاصی نداشت و کتاب همین‌طور به امید‌خدایی جلو رفته بود. توصیفات دقیق و منسجمی وجود نداشت و نگاه نویسنده در غالب توصیفات کتاب به چیزهای نامربوط و غیرمهم معطوف شده بود. از ایرادهای نگارشی و تایپی هم بگذریم که از حد گذشته بود. این نکته که داستان‌های نوجوانان باید با همراه با هیجان و بگیر و ببند باشد نکتهٔ صحیحی است اما این مطلب در این کتاب زورچپان شده بود و نویسنده این چنین صحنه‌های هیجان‌انگیزی را با توصیفات بیهوده ضایع کرده بود. انتشار چنین کتاب بی‌ارزشی از کانون‌پرورش‌فکری بعید بود.
        

          تلاش سه خواهر برای آرزو سوم 


        

          کتاب خیلی خوبی بود و بنظرم شبیه زندگی واقعی بود و انگار داست یک زندگی واقعی رو روایت می‌کرد بنظرم اگر دختر ا آنقدر ترسو نبودند بهتر بود و احمد آقا همسایه فضولشون بنظرم ماجرای طنز کتاب رو به عهده گرفته بود و امیر علی شخصیتش خوب بود ولی بنظرم ناهید عاشق کس دیگه ای میشد بهتر بود ماجراجویی داستان بیشتر می‌شد. جوری بود که انکار ناهید هم راحت پذیرفته بود که حتما باید با امیر علی ازدواج کنه .
خوب ولی بنظرم خیلی قشنگ بود و من احساس کردم خواهر ها یه جورایی شبیه من و خواهرامن چون ما هم ۳تا خواهریم و اینجا کمی برام لذت بخش بود .
ولی بنظرم ناهید باید عاشق اون کسی میشد که بسته ها رو جلو در آورده بود‌ به هر حال نویسنده خواسته یکم خانوادگیش کنه.