نشر چشمه یکی از کتاب‌های سه‌گانه‌ی ساموئل بکت را با ترجمه‌ی مهدی نوید منتشر کرده است. نوید برای این کتاب عنوان «ننامیدنی» را انتخاب کرده است. سهیل سُمی پیش‌تر این کتاب را با نام «نام‌ناپذیر» ترجمه و در نشر ثالث منتشر کرده بود. کتاب نوید ضمایمی در توضیح و تفسیر اثر بکت دارد. 


ماه‌نامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی نهم، سال ۱۳۹۵.
        

          این سه برای اون بیست درصدیه که فهمیدم.ایشالله بعد از اینکه یه بار دیگه خوندمش و بیشتر فهمیدم، تجدید نظر میکنم :))
        

          سکوت،با بی‌فرم کردن زبان،با جمله‌‌ها و کلماتی که در نهایت فاقد معنا می‌شوند:
کلمه‌ها را به من آموختند،بی آنکه معنا‌هایشان را برایم روشن کنند.
انسانی به دنبال هیچ،و ساخته شده از هیچ،پس کلام او نیز فاقد معنا و تنها رسوبات گلوی اوست که بعد از سال‌ها به بیرون نشت می‌کند:
من شبیه گرد و غبارم،آن‌ها می‌خواهند از گرد و غبار آدمیزاد بسازند.
نام‌ناپذیر می‌تواند هرکسی باشد،ماهود،ورم یا هرکس چون خود ما:
خودم را درون آن شخص خواهم گنجاند.
.
نام‌ناپذیر شاخص‌ترین کتاب از تریولوژی بکت است،و این بار خبری از سفر‌های مالوی و داستان‌های مالون نیست.ماهود،ورم یا هرکس بر روی صندلی‌ای بی‌شکل  نشسته و برای ما حرف می‌زند و حرف می‌زند تا از نفس بیفتد،اما در انتها از کلماتِ او چیزی به خاطر نمی‌ماند و سکوت باقی می‌ماند:

سکوت،کلامی در باب سکوت،در سکوت.
.
و در انتها 
باید دید از انسان مدرن چه باقی مانده؟
        

          با دیدن جمله:" باید ادامه دهم، نمی‌توانم ادامه دهم، ادامه خواهم داد..." تصمیم گرفتم بخوانمش.
هنگاهی که متوجه شدم در بکت یاس و استیصال آدم جنگ زده و مفلوک مدرن را می‌توان دید حس کردم آنچه را دنبالش بوده‌ام یافته‌ام.