یکی از خوشگل ترین عاشقانه هایی بود که خوندم
یه عاشقانه ی پر از راز،سوءتفاهم، غم و در عین حال زیبا

داستان اولاش خیلی یکنواخت پیش میرفت ولی جرقه های کوچیکی که داشت ادما وادار به ادامه میکرد تا جایی که اخراش دیگه نمیشد زمین بزاریش....




برای من که یه نوجوون احساسیم خیلی دوست داشتنی بود مخصوصا پایداری عشق بعد از این همههههه سال...
اگه داستانایی با روال یکنواخت ولی عاشقانه و احساسی میپسندید پیشنهادش میکنم...
        

          این ژانر کتاب رو تاحالا امتحان نکرده بودم ، رمان معمایی ، ولی خیلی قشنگ بود .
با خوندن این کتاب انگار دارید سه  کتاب رو میخونید ، خیلی قشنگ بود و هردفعه لازم نبود کلی راجبش فکر کنم و اتفاقات رو هندل کنم خیلی راحت جلو میرفت و غرق کتاب میشدم ، در کل عالی بود و یکخورده طولانی که مناسب تعطیلات بود و به عنوان اولین کتاب ۱۴۰۴ به اتمام رسید بلاخره :)
        

          این کتاب روند خیلی جذابی داشت.
ازون کتابایی بود که باعث میشدن یه بعدازظهر تابستونی رو با ارامش سپری کنم.
به نظر بعد از خونون این همه کتاب سنگین این کتاب واقعا برام ارامش بخش  و شیرین بود.
و واقعا پایانش یه لبخند روی لبم اورد و با تمام وجود قلبمو شاد کرد.
        

          ۳.۵⭐⭐⭐
خب جوری نبود که تصورش رو میکردم.
یعنی با خوندن چند صفحه اول که میگفت وقتی یه نفر به کتاب‌ها دست میزنه میتونه پژواک‌ها و احساساتی در‌مورد کتاب حس کنه توقع داشتم کل داستان روی این موضوع بچرخه و یه حورایی حالت فانتزی‌طور داشته باشه ولی این صرفا باعث شد که کتابی توی داستان شروع شه و بقیه داستان عاشقانه‌ای بود در مورد نویسنده‌های دو تا کتاب و داستان عاشقانه‌ی معمولی بین کسانی که کتاب رو پیدا کردن.
اوایل خیلی جذاب بود ولی کم کم از رونق افتاد و نویسنده نتونست اونجوری که باید مثل اول کتاب داستان رو خوب ادامه بده.
اما با این وجود دوستش داشتم و اوقات خوشی رو باهاش سپری کردم
        

          یادداشتی بر پایان 《 پژواک کتاب های قدیمی》:
مدت ها بود کتابی رو یک شبه به پایان نرسونده بودم. داستان از صفحه‌‌ی اول آروم و روون شروع میشه و پیش میره و شکل تموم اون کتاب های فاقد پیچیدگیه که می‌تونی توشون غرق بشی و نفهمی زمان کی گذشت و کتاب کی تموم شد. 
راستش خیلی وقت بود دنبال چنین کتابی می‌گشتم تا استراحتی برای ذهنم و قدرت تحلیلم باشه! 
داستان یک عشق قدیمی از آغاز تا پایان، با تمام شور و شوق ها، با تمام درد هجران و شوق وصال، با تمام حالات انسانی و کش مکش ها بین انتخاب عشق یا شهرت و ثروت و موفقیت... . 
با خوندن این داستان فکر کردم که چقدر عشق های قدیمی رو دوست دارم و چقدر دلم می‌خواد روزی که عاشق میشم چنین عشقی رو داشته باشم؛ با کیفیت! نه مثل داستان های عشق های امروز و اینجا!

دوست داشتم من هم می‌تونستم پژواک کتاب ها رو حس کنم و با خودم میگم شاید گاهی ما هم حس می‌کنیم، پژواک کتاب ها یا اشیا یا آدم ها رو، اما بی توجه تر از اونیم که این پژواک ها رو واقعی بدونیم یا بهشون بها بدیم. 
راستش این کتاب رو پیشنهاد می‌کنم برای زمانی که دلتون می‌خواد آروم باشید و غرق در کتاب و نه هیچ چیز دیگه. دلتون می‌خواد شب تا صبح کتاب بخونید و وارد روایتی بشید که خیلی سادست، بدون هیچ پیچیدگی و تحلیل و تفسیری. یک داستان ساده و آروم و بی لایه برای آرامش و استراحت.

پ.ن: ویدیو ضمیمه چیزیست که من با اتمام خوانش کتاب دیدم و حس کردم چنین عشقی را دوست می‌دارم.
        

          من همیشه از کتابهای قدیمی خوشم نمی‌آمد ، اما با صفحات اول کتاب عاشق کتابهای قدیمی شدم. حالا بیشتر میفهمم در دست گرفتن کتابی که دیگران خوانده اند مدتی را با آن زندگی کردند، احساسات آنها را تغییر داده است، چقدر می‌تواند جذاب باشند. 
بل و همی و اشلین سه نفر که داستان شان در هم گره خورده بود و نقطه مشترک هر سه تایشان عشقی بود که از بین رفته بود  و البته کتابهایی که پژواک داشتند. از جایی به بعد سخت بود کنار گذاشتنش و به فردا سپردنش. دلم میخواست می‌توانستم پژواک کتابها را حس کنم. 
        

          یک معما! عشق به فنا رفته! زندگی نو! دروغ و  پشیمانی! 
همه ی این ها در این کتاب جمع شده است . و داستانی زیبا را شکل داده است.

((کتاب ها مثل آدم ها هستند، اشلین . هر چی که توی هوای اطرافشان باشه، جذب می کنند: دود، چربی، کپک. پس چرا احساسات رو جذب نکنن؟ کتاب ها مثل همه چیز های دیگه واقعی تر است ))
اشلین دختری جوان است که می توان انعکاس احساسات آدم ها را هنگام خواندن یک کتاب را جذب کند .
 او اسمش را پژواک کتاب گذاشت.
روزی اشلین با دو کتاب عجیب در باره ی عشقی به فنا رفته که انگار پایان تلخی دارد مواجه می شود . کتاب ها عجیب بودن ، پژواک متفاوتی داشتند و انگار مکمل هم بودند. 
این دو کتاب با خود اتفاقات و ماجرا های جدیدی را وارد زندگی اشلین می کنند و زندگی اون و دیگران را متحول می کند.

این کتاب، کتابی خواندنی است که پر از شگفتی های عجیب و جالب است.
        

          وقتی کتاب‌ها به صدا در می‌آیند!
دلم می‌خواهد مثل اشلین توانایی شنیدن و لمس پژواک کتاب‌ها را داشتم. می‌فهمیدم خواننده‌ی قبلی کتاب را دوست داشته، با کتاب گریه کرده، با تنفر رهایش کرده یا...
خیلی هیجان انگیز است که آوای عشق و دلتنگی را از لای صفحات کتاب حس کنی. عشق و دلتنگی و غم و شادی و خشم نویسنده، یا شخصیت داستان نه. بلکه عشق و دلتنگی و غم و شادی و خشم صاحب کتاب. انگار با یک بلیط دو تا فیلم ببینی!

گمانم یک روزی باید داستان باور کنیم همان‌طور که خانه‌ها روح دارند، کتاب‌ها هم روح دارند.
        

          خوندنش اول مانند قدم زدن در  ساحلی خالی است...مانند ملاقات با ماه در نیمه شب...مانند لمس کردن عکسهای قدیمی و  چشیدن حسرتی که بر دلت مانده... برداشت شما از کلمه شاهکار چیه؟ من اعتقاد دارم شاهکار صرفا نباید خیلی خاص باشه من شاهکار را در صفحات کتابهایی میبینم که روح دارند، حس دارند، عمق دارند... وقتی که غم و شادی همزمان در دلم می نشینند، وقتی نویسنده مرا از پایان میترساند و امیدوارانه تا لحظه اخر هر صفحه را ورق میزنم... زمان بدی رو انتخاب کردم  ولی انکار نمیکنم که ازش لذت بردم... تا لحظه اخر نویسنده من رو میخکوب کرد..به یادم اورد انسانها بخاطر حسادت و خودخواهی میتوانند چه موجوداتی باشند و در عین حال اگر به جای حسرت خوردن و خشم یاد بگیریم بپذیریم چقدر زندگیمان متفاوت خواهد بود. 
هیچوقت همی و بل را فراموش نخواهم کرد... اشلین که از همان اول مجذوبش شدم...یادم داد تأثیر کتابها روی زندگیمان از آن چیزی که فکر میکنیم فراتر است، آنها فقط جوهر خشک شده روی کاغذ نیستند... به قول همی نبض دارند... پژواک هایم خیلی کتاب را سنگین کرده اند ولی ارزشش رو داشت...  شخصیت پردازی بسیار عمیق بود،  هربار به طرز ترسناکی احساسات شخصیت ها رو حس میکردم همانند چاقویی تیز یا بازوهایی امن...فضا سازی هم کم نداشت واقعا در حق این کتاب خیلی کم لطفی شده...داستان از دید سوم شخصه، اولش گیج کنندست چون ما داستان چهار نفر رو میخونیم... درباره دو زوج ...نیاز به صبر داره که باهاش ارتباط بگیری ولی واقعا ارزشش رو داره...پیچش های احساسی فوق العاده است  و پایانش... شاید همیشه نباید سوار بر اسب به سمت غروب آفتاب بتازیم ولی به این معنی نیست که پایان بدی است...  بهترین کتابی بود که میتونستم توی تابستون بخونم، فکر کنم نیاز به زمان دارم اما مگه دوباره میتونم چنین شاهکاری پیدا کنم؟ 
قسمتی از اخر کتاب: 
"همواره تصور می کنم بستن کتاب مانند متوقف کردن فیلم در میانه آن است. شخصیت ها در دنیای سکون یافته شان میخکوب میشوند، نفس هایشان را نگه میدارند و منتظرند خواننده برگردد و همه چیز دوباره جان بگیرد. "
آهنگ های پیشنهادی: 
Last Leaves of Autumn 
shape of my heart