نسبت به بقیه کتابای نادر ابراهیمی این کتابش برام گنگ و عجیب بود. داستان ها خیلی سنگین بودن. داستان آرش خیلی ناراحت کننده بود. اون داستان تلفن خونه جالبه بود برام
        

          *به نام خدا*
آرش در قلمرو تردید بسیار قبل تر از رونوشت بدون اصل نوشته شده و نسبت به آن کتاب ضعیف تر است. هر چند قصه های خوبی هم دارد.
توصیه ی دیگران به خودم را تکرار می کنم: 
اگر هردو را می خواهید بخوانید از این کتاب شروع کنید.