کتابی فوق العاده از زنی که فاتح تمام عرصه های الگوی سوم زن است، زنی که توقف برایش بی معناست و خیر از وجودش می جوشد.
        

          کتابهای تاریخ شفاهی ادبیات نیستند. فرم داستان یا تصویرپردازی و تخیل چندانی ندارند ولی از یک جهت کتابهای بسیار پرارزشی هستند. برای ما که می‌خواهیم بنویسیم حکم  خوراک را دارند. البته که هر تاریخی را روایت نکرده‌اند و سراغ  زندگی هر فردی نرفته اند ولی برای آشناشدن با فضای کشور و روحیات آدم‌ها کتابهای بسیار خوبی هستند. این کتاب هم من را با خانمی به اسم عفت آشنا کرد. طوری که انگار از بچگی تا همین الان در همه‌ی لحظه‌های زندگی کنارش بوده‌ام و برای کسی که می‌خواهد بنویسد چه چیزی بهتر از پرکردن خلا تجربه‌های نزیسته‌ی خود با خواندن تجربه‌ی زیسته‌ی دیگران ؟ از این بابت خوشحالم که با مرکز تاریخ شفاهی آشنا شدم و به دوستان نویسنده خواندن کتابهایشان را توصیه می‌کنم.
        

          ﷽
توجه نشر راه‌یار به تاریخ انقلاب و دفاع مقدس و همچنین روایت های پیشرفت، حسابی مورد پسندم هست،در دل تاریخ این کشور آدم‌ها و اتفاقات خاصی وجود دارد که باید کتاب شون نوشته بشه تا هیچوقت فراموش نشوند.

امسال قبول می‌شویم یکی از همین کتاب‌ هاست،روایت زندگی خانم عفت نجیب ضیاء، دختری در دوران رژیم طاغوت که به خاطر علاقه و پیگیری های خودش در سن کم پرستار می‌شود و اتفاقات زندگی‌ش زمانی خاص‌تر می‌شود که وارد مبارزه با رژیم شده و از قضا وقتی دخترانش را همراهش می‌کند در تظاهرات می‌شود مادر شهید الهه زینال پور دختری که زیر چرخ تانک های دژخیمان طاغوت ماند و شد شهید انقلاب اسلامی ایران.
روایت زندگی خانم نجیب ضیا، روایتی به شدت خواندنی است، از دیدار ایشان با حضرت امام تا محیط بیمارستان و اوضاع کشور قبل و بعد از انقلاب تا مشکلات و  روزگاری که در آن زندگی کرده با قلم نویسنده به خوبی رشته تحریر درآمده و این ۳۰۳ صفحه را شما بدون وقفه خواهید خواند.
        

          🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱
شروع و ابتدای کتاب برایم زیاد جذاب نبود اما کتاب را ادامه دادم. عفت خانمِ داستان از ابتدا روحیه ی مطالبه گری داشتند، اما تحول بینش و نگرش ایشان که عمدتا تحت تاثیر پسر خانواده بود که در نهایت یک خانواده شدیدا انقلابی ساخت، برایم جالب بود. سختی های که مادر خانواده در جریان مجروحیت فرزندانشان کشیدند و صبر و تحملشان در مجروحیت و شهادت دخترشان بسیار درس آموز بود.
داشتن فرزندانی شهید و امام زمانی ای که صاحب فکر، اندیشه و عمل و مجاهدت باشند آرزوی هر خانواده متدینی است.⚘️
        

          عجب زندگی پر برکتی داشتند خانم نجیب ضیا واقعا بهشون غبطه خوردم. فرزند شهید دو  فرزندجانباز پرستاری از مجروحان جنگ، رفتن به اهواز و کمک کردن در چایخانه اهوازو... واقعا خوش به سعادتشون بااین عمر پربار و بسیار مفیدی که سپری کردند. انشاالله خدا بهمون توفیق خدمت بده و عمرمون رو مثل خانم نجیب ضیا بابرکت قراربده