لعیا پس از 13 سال اقامت در ونکوور به ایران بر می گردد تا فکری به حال ازدواج به گل نشسته اش بکند اما...
این کتاب (که دارای جذابیت و کشش است) به زندگی معاصر ایرانی ها می پردازد: عشق ،جدایی، مهاجرت، مرگ و.... ولی متاسفانه پایان چندان مناسبی ندارد.
"انگار خودم نیستم " که به صورت اول شخص روایت می شود؛ برای افراد متاهل (علی الخصوص زوجهای جوان)مناسب است.
        

          کتاب را که دست میگیری و شروع به خواندن که می کنی، دنبال شخصیتی می گردی که انگار خودش نیست. اما با هفت راوی مواجه می شوی که هر کدام گذشته و حال را به زبان خود روایت می کنند تا تصاویر مه گرفته، واضح و واضح تر شوند. صفحات را پیش می روی، می خوانی و تصور می کنی و غرق می شوی و همچنان به دنبال آن فردی که از خودش فاصله گرفته است، غافل از اینکه تمام هفت راوی ناخواسته، ناعادلانه و بر سر جزئیاتی باورنکردنی و روزمرگی از خودشان فاصله گرفته اند و انگار خودشان نیستند...