نمایش‌نامه‌ی «ریچارد سوم اجرا نمی‌شود یا صحنه‌هایی از زندگی مایرهولد» (مانتی ویسنی‌یک، ترجمه‌ی اصغر نوری، تهران: نی، 1395) سی‌وهفتمین نمایش‌نامه از مجموعه‌ی «دورتادور دنیا» نشر نی است که پیش از این اغلب آثار ماتئی ویسنی‌یک را با ترجمه‌ی تینوش نم‌جو منتشر کرده. حال این نمایش‌نامه نیز روایتی از روزهای پایانی زندگی میرهولدیا، همان‌طور که ویسنی‌یک گفته، برداشتی آزاد از آخرین کابوس او در فوریه‌ی 1940 است؛ یعنی کمی پیش از شکنجه و سپس تیرباران دلخراش او در زندان لوبیانکا در مسکو. روایت ویسنی‌یک به آن دوره از زندگی میرهود می‌پردازد که قصد کرده نمایش‌نامه‌ی ریچارد سوم از شکسپیررا اجرا کند. این نمایش‌نامه را می‌توان به نوعی تجربه‌ی زیستن در جوامع استبدادی دانست، ازآن‌جاکه ویسنی‌یک در رومانی دوران چائوشسکو نمایش‌هایی به صحنه برده و میرهولد نیز در دوران استبداد استالین محکوم به مرگ می‌شود. این دیالوگ از متن نمایش‌نامه به‌خوبی فضای آن را نشان می‌دهد: «الان وقت خوبی برای اجرای "ریچارد سوم" نیست، تو خطرناک شدی...تو کشور ما هر کی بتونه جمعیت رو به وجد بیاره یا بخندونه خطرناک می‌شه. بهت گفتم "اتللو" بردار... غم‌انگیزه، قشنگه... از عشق می‌گه.»


ماهنامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی سیزدهم، سال 1395.
        

          این تقریبا اولین تجربه ی من بود از خوندن نمایشنامه. 
خوندنش آسون بود و توی حدودا یه ساعت و نیم تمومش کردم ولی احتمالا صرفا چون از نمایشنامه خوشم نمیاد این کتاب هم چندان نچسبید بهم.