كتاب #نبرد_هنرمند درباره مقاومت است.
مقاومت نيروي موزي و سرسخت بازندارنده اي است كه از #ترس هاي ما تغذيه ميكند.... بدين ترتيب قاعده كلي اين است: هرچه بيشتر از چيزي بترسيم بايد با اطمينان بيشتري سراغش برويم و آغازش كنيم!
و ترسناكترين نقل اين كتاب براي من اين بود:
" فرد آزاد فقط در محدوده حاكميت خودش آزاد است. اما كساني كه حاكم خودشان نيستند محكوم اند ارباباني براي خود بيابند كه بر آنها حكومت كنند!"
#سقراط
        

          کتاب در مورد نیروی مقاومتی است که هنگام انجام کارهای مهم و خلاقانه به سراغمان می آید و باعث تعلل و امروز و فردا کردنمان میشود. مطالب خوبی برای شناخت این نیرو و غلبه بر آن داشت
        

          نویسنده در فصل اول و دوم کتاب سعی می‌کند نیرویی به نام مقاومت را معرفی کند و یاد بدهد چگونه می‌توان برآن پیروز شد. بخش‌هایی از کتاب، بخواهم رُک بگویم، چیزی در حد همان قورباغه را بالا بیاور و لحافت را مرتب کن است! در فصل سوم هم نویسنده، دینِ عرفانیِ نوظهورش را شرح می‌دهد. خلاصه‌اش را بخواهم بگویم: خدایان و فرشتگان الهام در آن جایگاه والایی دارند!
شخصا برای من قسمت‌هایی که جناب پرسفیلد در لباس یک نویسنده حرف می‌زد واقعا قابل استفاده بود اما وقتی در لباس پیامبر عصر جدید ظاهر می‌شد و از تجربیاتش، دین‌وارانه حرف می‌زد... خب... خودتان می‌دانید دیگر!
نویسنده در کتاب مدام از نیرویی درونی به نام مقاومت صحبت می‌کند. نیرویی که شما را از هدف اصلی‌تان در دنیا بازمی‌دارد. البته حس می‌کنم نویسنده هنوز خودش هم دقیق نمی‌داند مقاومت چیست... جالب است که در جاهایی، توصیفاتش از مقاومت شبیه می‌شود به نفس و شیطان در اسلام. مثلا آن‌جا که می‌گوید: «مقاومت کارش دائمی و ابدی است و هر روز با چهره‌ای جدید بازمی‌گردد.»(نقل به مضمون)
همین!