سلام
ابتدا متوجه نمی شدم گوینده جملات کیه. یعنی باید جلو بروی تا آشنا شوی با شیوه داستانگویی این داستان. شایدم نسخه الکترونیکش اینطور بوده.
 به هرحال جالب بود البته نه غیرمنتظره. خب  قبلا ماجراهای مشابه این، خوانده بودم.
البته فضای جغرافیایی این داستان جدید بود برایم.
گرمای کشنده دشت وسیع استرالیایی! 
و
سرانجام خوشایندش راضی کننده است.
        

          🔺خشکسالی و دروغ.... 

این کتاب هم مثل کتاب قبلی نویسنده « خشکسالی » در استرالیای گرم و بین صحراهای بی آب و علف روایت میشه و نوع معما و روایت هم شبیهِ پس طبیعیه که این دو اثر با هم مقایسه بشن ، به صراحت میتونم بگم این کتاب چند پله ضعیف تر از « خشکسالی » این نویسنده ست؛ چه از نظر داستان و روایت چه از نظر پایان و شخصیت پردازی /🍃) 
پایان غیر قابل پیشبینیه اما شوکه کننده نیست چرا؟ چون معما نمی سازه که اصلا مخاطب بخواد پیشبینی کنه و به این ترتیبه که مخاطب با این که پایانش خیلی غیر قابل پیشبینیِ هیجان زده نمیشه ، کتاب هم تا نیمهٔ دوم خیلی کند و کشداره 
🔴 ترجمه و ویراستاری به معنای واقعی کلمه افتضاحه یه افتضاح واقعی جوری که فکر میکنی کتاب رو گوگل ترنسلیت ترجمه کرده، بعضی قسمت ها مترجم یه فاعل رو میاورد بعد از فعل ( به صخره برخورد نکند و گاو / مترجم کلمه به کلمه ترجمه کرده یعنی ویراستار یه بار کتاب رو نخونده؟ ) یا انقدر فاعل رو در مکالمات نمیاورد که اصلا بعضی وقت ها از دستت در میرفت که کی داره صحبت میکنه 
        

          جین هارپر را با نیروی طبیعت شناختم اون کتاب عالی بود و بی نهایت دوستش داشتم رفتم سراغ بقیه ی‌اثارش.به جرئت این ضعیف ترین اثر هارپره.
داستان تقریبا تکراری داره .شخصیت های قوی نداره حسم‌این بود که شخصیت ها در خدمت قصه نیستن هر کدوم داستان خودشون را روایت میکنن .
البته فضای داستان های هارپر زه دلیل موقعیت جغرافیایی خاصش یعنی استرالیا متفاوت و جذابه.
اما این کتاب یک کتابه که فقط برای یکبار خوندنه نه بیشتر.
توصیه ام خوندن نیروی طبیعته که کنش شخصیت ها و رفت و آمد های به حال و گذشته واقعا جذابش کرده.