این کتاب فقط درباره «گفت‌وگو» نیست. کمک می‌کند تا اول با خودمان تعامل کنیم. با نیت‌ها و احساساتمان کنار بیاییم، بعد راه را برای تعامل صادقانه و اثربخش با دیگران به ما نشان می‌دهد.

مثل خیلی از کتاب‌های حوزه ارتباط فردی و تعامل، لیستی از تکنیک‌ها و روش‌ها برای تاثیر گذاری بیشتر نیست. نمی‌گوید لبخند بزنید و حرف‌های طرف مقابل را تکرار کنید تا به شما اعتماد کند. نمی‌گوید کدام حالت‌ها نشانه صداقت و کدام‌ها نشانه عدم صداقتند تا در عین حال که دروغ گوی بهتری می‌شوید، دروغ گویی به شما سخت‌تر شود.

جذابیت کتاب از مقدمه شروع می‌شود. و تا جمع‌بندی نهایی ادامه پیدا می‌کند. چیز عجیبی نمی‌گوید. کمک می‌کند تا با توجه به ساده‌ترین نشانه‌ها و کمک گرفتن از روش‌های ساده، مهم‌ترین گفت‌وگوهای زندگیمان را خراب نکنیم.
        

          نویسندگان کتاب می‌گویند که گاهی وقت‌ها، صحبت‌های ما با دیگران حساس می‌شود. یعنی آینده رابطه‌های خانوادگی و شغلی ما را این صحبت‌های مهم تعیین می‌کنند. در این لحظات حساس که نتیجه صحبت برای‌مان مهم می‌شود، به دلیل عوامل مختلف جسمی و روحی، بسیار بد بحث می‌کنیم. یعنی خیلی بدتر از صحبت‌های عادی روزمره حرف می‌زنیم.

کتاب پر از نکات فوق العاده است. اولین گام برای مواجهه درست با این موقعیت‌ها این است که به این لحظه‌ها توجه کنیم. چون این صحبت‌ها، خیلی وقت‌ها بدون اطلاع قبلی شروع می‌شوند. نکته دیگر این است که باید بتوانیم فضای صحبت را برای طرف مقابل ایمن کنیم. در این حالت است که سکوت نمی‌کنیم، با خشونت حرف نمی‌زنیم، طرف مقابل را درک می‌کنیم و از او در ذهن خود شیطان نمی‌سازیم.

آدم با خواندن این جور کتاب‌ها، احساس می‌کند که در همه زمینه‌ها نیاز به آموختن دارد و به بیان دیگر، تقریبا هیچ کاری را بلد نیست خوب انجام بدهد.
        

          گفتگوهای حساس: مهارت‌های گفتگو در شرایط تنش‌زا  
(Crucial Conversations: Tools for Talking When Stakes Are High) 
 
1) 
کتاب "گفتگوهای حساس" نوشته‌ی "کری پاترسون" (Kerry Patterson)، "ژوزف گرنی" (Joseph Grenny)، "رون مک میلان" (Ron McMillan) و "آل سویتزلر" (Al Switzler) است. این کتاب اولین بار در سال 2002 میلادی در انتشارات "مک‌گرو هیل" (McGraw-Hill) چاپ‌شده و تا سال 2022 به ویرایش سوم رسیده است. ویرایش اول کتاب در سال ۱۳۸۶ و با عنوان "گفتگوهای سرنوشت‌ساز" توسط انتشارات "نخستین" منتشر شد و ویرایش دوم (سال 2012) در سال ۱۳۹۱ به ترجمه "علیرضا کاربخش" در "مؤسسه خدمات فرهنگی رسا" به چاپ رسید.  
 
2) 
این کتاب اگرچه در نگاه اول شبیه به کتاب‌های زرد پرفروش و همه‌پسند به نظر می‌رسد، اما بر پایه دستاوردهای بنیادینی از مشخصه‌های رفتاری انسان بناشده است. به زبان ساده، با مغزی که هنوز در علفزارهای آفریقا بر اساس قواعد فرگشتیِ جنگ‌وگریز کار می‌کند، چگونه می‌توان یک گفتگوی متمدنانه و نتیجه‌بخش را رقم زد؟ یا به عبارت بهتر چگونه به‌جای یک بدوی نیزه به دست (آن‌گونه که هنوز در سیم‌کشی‌های مغزی ما نقش بسته)، شبیه به یک انسان مدرن مذاکره‌گر باشیم؟  
 
3) 
کتاب در مراحل مختلفِ گفتگو نوعی "فراشناخت" (Metacognition) را توصیه می‌کند و پایش خویشتن را سخت‌ترین کار یک گفتگو می‌داند، مخصوصاً اگر قرار باشد این پایش با بازخوردگیری و رصد دیگران هم توأم بشود و در کنار این دو، گفتگو را به سمت یک نتیجه مثبت و مناسب ببرد. مباحثی مانند مخزن اطلاعات مشترک که بستر تبادل داده‌های طرفین گفتگو است و سازوکارهای خشم و سکوت، برآمده از موشکافی اساسی ساختار شناختی انسان هستند که در کتاب به شکلی بسیار ساده و در قالب روال یک گفتگوی حساس تصویر شده‌اند.  
 
4) 
گفتگوی حساس از دید نویسندگان کتاب عبارت است از گفتگویی که دارای سه عامل احساسات پرفشار، ریسک‌پذیری بالا و دیدگاه‌های متضاد باشد و بدیهی است که مغز باستانی ما در صورت عدم پایش، هنگام برخورد با این موارد استراتژی انسان نیزه به دست بدوی را پیشه خواهد ساخت و یا به سراغ جنگ و خشم می‌‎رود و یا سکوت و گریز. اما نویسندگان کتاب تلاش دارند که چیره شدن بر چنین نوعی از استراتژی را به خوانندگان آموزش دهند تا گفتگوی حساس ما نتیجه‌بخش و مفید باشد.