داشتم با نیک صحبت می‌کردم و می‌گفتم که دلم می‌خواد برای هر کتابی که می‌خونم بتونم مرور بنویسم. چون حرف زدن از کتاب‌ها چیزیه که هیچوقت ازش خسته نمی‌شم. ولی نه برای این یکی. این بچه عزیز دلمه‌. کتاب دوم کتاب محبوبمه ولی کل این مجموعه و این پایانش عزیز دلمن. نمی‌تونم برای بقیه توصیف کنم که چقدر باهاشون بهم خوش گذشته، که چقدر تو دوره‌ی سختی خوندمشون و چقدر کنارم بودن. پس نه‌. نمی‌تونم براش مرور بنویسم. فقط بدونید که خیلی دوستش دارم. خیلی دوستشون دارم. همه‌ی شخصیت‌ها رو. اونا شخصیت‌هایی هستن که اگه تو دنیای واقعی بودن می‌شدن دوست‌های عزیز من. شاید نه بهترین دوست‌هام ولی دوست‌های عزیز.
        

          بعد از تقریبا دو هفته مطالعه بالاخره به پایان رسید، واقعاً سفر جالبی بود.
واقعا بخش ملاقات زندر با پدرش، شطرنج بازی کردن ایوری،‌پیچیدگی رابطه ایو و گریسون و جوری که گریسون سعی میکنه از ایو، بخاطر امیلی محافظت کنه رو رو دوست داشتم.
اما بین این سه تا کتاب قطعا کتاب دوم (the Hawthorne legacy) قوی ترین بود.
در هر حال اگه میخواید خودتون رو به فکر فرو ببرید، اما در عین حال آرام باشید خوندن این کتابو توصیه می کنم.
با این حال باید هشدار بدم که ممکنه که فکر کنید اتفاقات رو تا حدس زدید اما باور کنید، تو این کتاب هر چیزی میتونه اتفاق بیوفته!