به نظر من محشرر بود . کل کتاب در قالب نامه از طرفبابالنگ دراز هست و به نظرم آخرش خیلی غیر منتظره میشه. البته از نظر من !
        

          یکبار که با دوستی در کتابفروشی قدم میزدیم و اسامی کتاب ها را می خواندیم، اسم این کتاب من را جذب خودش کرد. مقدمهٔ اولش را خواندم و با خودم گفتم که این کتاب قطعاً یک کتاب ناب است. اما وقتی بعد از چند ماه صبر کتاب را گرفتم و خواندم، نظری کاملاً متفاوت دارم. 
من به چند دلیل قبل از خواندن کتاب، از آن خوشم آمد. ایدهٔ نوشتن کتابی با زاویه دیدی متفاوت از جانب بابالنگ دراز جدید بود، و بنظر جالب می آمد. ایرانی بودن کتاب هم برایم موضوعی عجیب و جذاب بود. اینکه نویسنده ای ایرانی چنین ایده ای داشته باشد و کتابش کند. منِ عاشق جودی تصمیم خودم را گرفته بودم تا یکبار ماجرا ها را از نگاه بابالنگ دراز ببینم... 
یک ستاره به کتاب دادم، بابت همین ایدهٔ خلاقانه. چون این ایده در ادامهٔ کتاب متلاشی و نابود شد. 
بابالنگ دراز در این کتاب، کاملاً با بابالنگ دراز جین وبستر تناقض داشت. این بابالنگ دراز یک آدم شیفته بود. کسی که عشق جلوی چشم هایش را گرفته بود و چشم دیدن وقت گذراندن جودی با دوستانش را هم نداشت! 
 وجود یک بابالنگ دراز که شباهتی به بابالنگ دراز واقعی ندارد تنها ایراد کتاب نیست. کتاب با وجود ایرانی بودنش، با تلاش بر اینکه سبک ادبیات انگلیس/آمریکا باشد نوشته شده است و از فرهنگ ایران بسیار به دور بود. از نظرم اگر یک نویسندهٔ ایرانی قصد دارد کتابی بنویسد، نباید سعی کند خودش را جای فردی از کشور دیگری بزند و از مسائلی بنویسد که وجودشان در کتاب، تنها برای تقلید از فرهنگ کشورهای دیگر است.( فرهنگ خوب نه)
خلاصه اینکه، این کتاب را نخوانید. حتی ارزش یکبار خواندن برای نوشتن یک نقد منفی هم ندارد! 
        

          وقتی توی کتابفروشی چشمم به عنوان کتاب افتاد، بنظرم خیلی جالب اومد و پیش خودم فکر کردم که شاید مثل کتاب «بابا لنگ دراز» خیلی قشنگ باشه، اما اصلا به خوبیِ اون کتاب نیست.
من در تمام طول مطالعه، متوجه این بودم که اینها گفته های نویسنده هست نه بابا لنگ دراز،، یعنی گفته ها شباهتی به کارکتری که نویسنده کتابِ بابا لنگ دراز ازش ساخته بود نداشت. 
نظراتی که به نامه های جودی داده، اصلا به پختگیِ یک مرد ۳۲ ساله نمی‌خوره.. 
ضمن اینکه بعد از شروع کردن به خوندنش به این فکر کردم که جذابیتِ بابا لنگ دراز توی کتاب اصلی همین مبهم و مسکوت بودنش بود؛ اینکه ما به عنوان خواننده هی سعی کنیم این شخصیت رو توی ذهنمون تصور کنیم، بهش شکل بدیم، واکنشش به نامه های جودی رو حدس بزنیم و از احساساتش سر در بیاریم. 

این کتاب « از بابا لنگ دراز به جودی» تصور شخصی نویسنده بعد از مطالعه ی کتاب «بابا لنگ دراز» هست که برای من جذابیتی نداشت.
ضعف نویسندگی در متن کتاب خیلی مشهود هست .
        

          《هو الحق》
این کتاب یک نگاه تازست به داستان کلاسیک بابا‌لنگ‌دراز
        

          فقط به خاطر این دو تا ستاره بهش دادم که بهش شانس این رو بدم که از بدترین کتاب هایی که خوندم نباشه!

اصلاً بابا لنگ دراز خوبی نبود توی داستان... اصلاً و حتی فازش معلوم نبود! اصلا خوشم نیومد...
        

           ایده و اسم کتاب خیلی برام جالب بود برای همین بدون هیچ تحقیقی کتابو خریدم
ولی خب یه کتاب کاملا معمولی بود .
 بعضی قسمت ها حرف های نصیحت گونه خوبی داشت . همینطور هماهنگ با خط داستانی کتاب بابالنگ دراز پیش می رفت که نقطه مثبتش بود و یه یاداوری خوشایند بود.
اما از لحاظ جنبه عاشقانه اش گاها(بخصوص آخرای کتاب) زیاده روی میشد و آدم دلزده میشد😂
یه سری جملات و عقاید نویسنده  هم چندان پسندم نبود  ولی با توجه به اینکه کتاب قدیمیه و بیست سال پیش نوشته شده، زیاد خُرده نمی‌گیرم.
درنهایت چندان خوندنشو پیشنهاد نمی‌کنم.( به دوستداران کتاب بابالنگ دراز پیشنهاد میکنم کتاب دشمن عزیز نوشته جین  وبستر رو که درباره زندگی سالی مک براید هست رو بخونن و لذت ببرن).