بی‌تردید آداب عاشقی بر محور غلبه بر خودشیفتگی می‌چرخد.‌اما توصیه‌های اریک فروم نیاز به پیرایش دارد: نخست، تمرین عشق‌ورزی صرفا با غلبه بر خودشیفتگی حاصل نمی‌شود، بلکه بر دگردیسی خودشیفتگی به عشق سالم و پخته نیز منوط است. دوم، خودشیفتگی یک مشخصه بنیادی من انسانی است و نمی‌توان صرفا آن را به فقدان واقع‌بینی تقلیل داد. سوم، اصولی که فروم از ان‌ها سخن می‌گوید چنان کلیت دارد و درست است که نمی‌توان آن‌ها را مستقیما و اختصاصا به مهرورزی و تمرین آن اختصاص داد. بی‌تردید انضباط، تمرکز، شجاعت، ایمان و فعال بودن از آداب عشق‌ورزی نیز هستند. چهارم  ادب، سپاس، آینه خودشناسی بودن، پویایی رو به معشوقه‌های فراتر، و شفقت به معشوق‌های فروتر نیز مواردی‌اند که تمرین عشق تابع آن‌هاست.