بی‌تردید آداب عاشقی بر محور غلبه بر خودشیفتگی می‌چرخد.‌اما توصیه‌های اریک فروم نیاز به پیرایش دارد: نخست، تمرین عشق‌ورزی صرفا با غلبه بر خودشیفتگی حاصل نمی‌شود، بلکه بر دگردیسی خودشیفتگی به عشق سالم و پخته نیز منوط است. دوم، خودشیفتگی یک مشخصه بنیادی من انسانی است و نمی‌توان صرفا آن را به فقدان واقع‌بینی تقلیل داد. سوم، اصولی که فروم از ان‌ها سخن می‌گوید چنان کلیت دارد و درست است که نمی‌توان آن‌ها را مستقیما و اختصاصا به مهرورزی و تمرین آن اختصاص داد. بی‌تردید انضباط، تمرکز، شجاعت، ایمان و فعال بودن از آداب عشق‌ورزی نیز هستند. چهارم  ادب، سپاس، آینه خودشناسی بودن، پویایی رو به معشوقه‌های فراتر، و شفقت به معشوق‌های فروتر نیز مواردی‌اند که تمرین عشق تابع آن‌هاست.
        

          قبل خوندش داستان پادشاه و کنیزک اول مطالعه راجب‌ش داشته باشید، گفت‌وگو‌های خوبی داخلش هست راجب عشق، اما فکر می‌کنم اگر کسی شخصیت دکتر قربانی نشناسه هنوز رویکرد کتاب براش خیلی می‌تونه جای سوال داشته باشه... 
کتاب نگاه شخصی یه روانشناس به چندین نوع عشق در روایت پادشاه و کنیزک مثنوی 
البته روانشناسی که علم بسیار سرشاری داره!